پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 233

اشاره

این شأن، ابلاغ پیام خداست که بیانگر جزئیات احکام الهی همچون تعداد رکعات نماز و غیره می باشد که در قرآن نیامده است و در سنّت نبی صلی الله علیه و آله جلوه گر است و مختص رسول خدا می باشد، به عبارت دیگر، تنها قانونگزار خداست که از طریق کتاب و سنت نبی، تمام قوانین الهی مطرح می گردد:

«سمعته یقول: إنّ اللّه تبارک و تعالی لم یدع شیئا یحتاج إلیه الأمّه إلّا أنزله فی کتابه و بیّنه لرسوله ...». (1) امام باقر علیه السلام (ح 2) (از امام باقر شنیدم که پیوسته می فرمود: خداوند هیچ چیزی را که امت بدان نیازمندند وا نگذاشته است مگر آنکه آن را در کتاب خود نازل کرده و برای رسول خویش بیان نموده است).

نقش معصوم علیه السلام در این حوزه، گزارشگری از سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد که مطمئن ترین مجری، برای دست یافتن به جزئیات احکام قرآن می باشند و چون از عصمت برخوردارند، دیگر نیازی نیست که در هر توضیحی بصراحت، سند گفتارشان را با بیان سلسله سند که صرفا پدران بزرگوارشان می باشند، مطرح نمایند، از این رو ذکر سند در بعضی از احادیث، برای رفع تردید منکران عصمت، در پذیرش سخن