پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 250

بر اساس سال نزول جهت امر تفسیر بود نه بعنوان اینکه منافی نظم قرآن فعلی باشد.

تعارض اخبار جمع آوری در زمان خلفاء و اختلاف کثیر در جزئیات، مسئله را بشدت موهون می نماید و انگیزه ها و اغراض سیاسی آلوده را در جعل این اخبار، جهت فضیلت تراشی، بنظر می آورد.

عجبا که عدم درک ارتباط ظاهری میان آیات، مستندی بر عدم ارتباط در آیات باشد! آخر مگر نه اینکه علم ما بسیار محدود و اسرار قرآن پایانی ندارد، پس چگونه است که بجای فروتنی و تواضع همچون راسخان در علم، در برابر مجهولات قرآن، به نفی غیر مدرک خویش می پردازیم؟

و این خطری است که «راسخان در علم» از آن بیمناک بوده اند!:

«رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ».

(آل عمران/ 8)