پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 37

بخش اوّل: معرفت و ایمان به شأن و مقام قرآن

جهل به موقعیت قرآن موجب می شود که نتوانیم ارتباط صحیحی با قرآن بر قرار سازیم و با آن مأنوس شویم از این رو ادامه ارتباط غلط، زدگی و تنفّر را در پی خواهد داشت.

رسیدن انسان به بن بست شناخت خود و مرتبه خود و مقصد و غایت خویش و درک عدم گره گشایی غریزه، عقل، قلب و تجربه و علوم بشری از معضلات اساسی انسان، آدمی را با تواضع و فروتنی و دردمندی سوی وحی الهی می کشاند:

«وَ یَرَی الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِی أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ هُوَ الْحَقَّ وَ یَهْدِی إِلی صِراطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ». (سبأ/ 6) (آنانکه علم و آگاهی به آنها داده شده است می بینند که حقیقتا آنچه بسویت از جانب پروردگارت فرو فرستاده شده است، همان حق (مقصود) می باشد و بسوی شاهراه پر جاذبه خدای شکست ناپذیر بسیار ستوده رهنمایی می کند).

تعبیر «عزیز و حمید» اشاره به ذلت و پستی ای دارد که به سبب دور شدن از فرهنگ وحی، بشریت را فرا گرفته است.