پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 479

بخش دوم: شیوه استماع و انصات

اشاره

«إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ». (اعراف/ 204)

(هرگاه قرآن خوانده شود پس بدان گوش فرا دهید و ساکت باشید شاید که مورد رحمت قرار گیرید).

مقدمه:

شیوه «استماع و انصات»، شکل دیگری از جریان تدبر و شیوه آن می باشد که برای مستمع قرآن مطرح می شود که تفاوت آن با شیوه ترتیل صرفا در حوزه ترتیل در لفظ می باشد که مستمع بجای قرائت قرآن به استماع و انصات قرائت می پردازد.

این «استماع و انصات» خصوصیّات و نکاتی را دربر دارد که در چند بحث دنبال می کنیم:

1) استماع و انصات

«استماع و انصات» قدم اوّل بهره مندی از برکات قرآن می باشد.

«استماع» به معنی «گوش فرادادن بهمراه میل قلبی» است که در مقابل «اصغاء»