پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 528

می آورد تا آنکه به تکیه گاهی دست یابد که دیگر تغییر پذیر و فانی نباشد:

«وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ ...». (فرقان/ 58) (و به خدای زنده تکیه کن که هرگز نمی میرد).

با توجه به این نکته می یابیم که آرامش مستمر و آرامش حقیقی جز با یاد خدا هرگز پدید نمی آید مگر در شرایط تخیل ابدی بودن لذتهای دنیایی که آنهم گذرا و موقتی می باشد.

ب: نمونه های تدبر در مرتبه لطائف قرآن

مرتبه لطائف قرآن به اولیاء الهی اختصاص دارد، اینکه مرز میان مرتبه اشارات و لطائف قرآن چیست؟ در حدیث امام حسین علیه السلام بیان نشده است، جز آنکه «اشارات» به «خواص» نسبت داده شده است و «لطائف» به «اولیاء الهی» که اجمالا نشان می دهد مرتبه «اشارات» عمدتا با عقل فطری و ابزار تخصصی بدست می آید لیکن مرتبه «لطائف» شأنی از ولایت الهی را می طلبد و نورانیتی ربانی را نیاز دارد تا لطائف آیات، مکشوف گردد.

معیار ما برای این تفکیک، لطائف تفسیری بود که از ائمه معصومین و اولیاء الهی رسیده است لطائفی که نوع مفسران متخصص از درک آن عاجز مانده بودند که در نمونه های زیر روشن می گردد:

در نهج البلاغه، حضرت علی علیه السلام در تفسیر آیه می فرماید:

«در زمین دو امان از عذاب خدا، قرار داشت در حالیکه (اکنون) یکی از آن دو برداشته شده است پس دیگری را اخذ کنید پس به آن محکم دست گیرید.