پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 74

بخش پنجم: جایگاهها و زمانهای نامناسب تدبر در قرآن:

قداست و خصوصیت قرآن اقتضای آن دارد که انسان در حالتی سزاوار و در مکانی مناسب به تلاوت و تدبر بپردازد، از این رو در احادیث آمده است که در حمام، در حالت عریان بودن، از خواندن قرآن خودداری شود:

«عن محمّد بن مسلم قال سألت أبا جعفر علیه السلام : کان أمیر المؤمنین علیه السلام ینهی عن قراءه القرآن فی الحمّام؟

فقال: لا، إنّما نهی أن یقرأ الرّجل و هو عریان، فأمّا إذا کان علیه إزار فلا بأس».

(ج 1، آداب حمام، ب 15، ح 1) (محمد بن مسلم: از امام باقر علیه السلام سؤال کردم آیا امیر مؤمنان علیه السلام از خواندن قرآن در حمام نهی می نمود؟

پس فرمودند: نه، فقط نهی نمود از اینکه شخص قرآن بخواند در حالیکه عریان است امّا، وقتی که بر او لنگی باشد پس اشکالی ندارد).

«عن أبی بصیر قال: سألته عن القراءه فی الحمّام فقال: إذا کان علیک إزار فاقرء القرآن ان شئت کلّه». (ح 7)