تاریخ عصر غیبت صفحه 105

نام دوازده امام علیهم السلام با نام مادرانشان آمده بود و آخرین نام، قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده است.(1)

4. امام حسن مجتبی علیه السلام

بنابر نقل ابوسعید عقیصا، پس از صلح امام حسن علیه السلام با معاویه، مردم بر آن حضرت وارد شدند که بعضی از آنان، حضرت را به دلیل صلح، ملامت کردند، حضرت فرمود: «وای بر شما! نمی دانید چه اندیشه ای کردم. آن چه من اندیشیدم برای شیعه ام از آن چه خورشید بر آن تابیده یا غروب کرده بهتر است. آیا نمی دانید که من، به فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، امامی هستم که اطاعتم بر شما لازم است و یکی از دو سید جوانان اهل بهشتم؟» گفتند: «بلی!» فرمود: «آیا نمی دانید که خضر علیه السلام وقتی کشتی را سوراخ نمود و دیوار را برپا داشت و بچّه را کشت، این امر موجب غضب موسی علیه السلام شد؛ چراکه حقیقت این کارها بر او مخفی بود، در حالی که این امر نزد خداوند حکمت داشت. آیا نمی دانید که هیچ یک از ما نیست مگر آن که بر گردن او بیعتی برای طغیان گران زمانش واقع می شود، مگر قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف که روح الله، عیسی بن مریم علیه السلام به او اقتدا می کند و خداوند ولادتش را مخفی می کند و او را غایب می سازد تا به هنگام قیام، برای هیچ کس بر گردن او بیعتی نباشد. این شخص، نهمین نفر از فرزندان برادرم حسین علیه السلام و فرزند سیده زنان است. خداوند عمرش را در دوران غیبتش طولانی می کند، سپس او را با قدرت خود، به صورت جوانی با سنی کمتر از چهل سال، آشکار می سازد تا دانسته شود خداوند بر هر امری قادر است.»(2)