تاریخ عصر غیبت صفحه 246

هادی علیه السلام نیز تصریح کرده اند.(1)

5. قاسم بن علاء

او اهل آذربایجان و از وکیلان ناحیۀ مقدسه در این منطقه بود. شیخ صدوق وی را از جمله وکیلانی بر شمرده که به دیدن حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و آگاهی بر معجزاتش توفیق یافتند. شیخ طوسی در کتاب الغیبه، ماجرایی را پیرامون چگونگی وفات وی نقل کرده که عنایت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به او را می نماید. آن توقیع از وفات وی چهل روز پس از دریافت نامه خبر داده بود که جایگاه والای او را در نزد آن حضرت می نماید.(2)

6. حسن بن محمد بن قطاه صیدلانی

حسن بن محمد در عصر غیبت صغری، وکیل وقف در «واسط» بود. آن گونه که جعفر بن محمد بن متیل نقل نموده، ابوجعفر عَمروی او را با مقداری لباس و درهم به واسط فرستاد. وقتی در آن جا با حسن بن محمد ملاقات کرد، دریافت که محمد بن عبدالله از شیعیان (و شاید از وکیلان) واسط درگذشته و این لباس و درهم برای کفن و دفن او فرستاده شد. این واقعه دلالت می کند که وی در دورۀ نایب دوم به وکالت مشغول بود.(3)

7. محمد بن شاذان بن نُعیم شاذانی نیشابوری

او را نیز از وکیلان ناحیۀ مقدسه دانسته اند. او واقعه ای نقل کرده که وکالتش را تأیید می کند:

480 درهم نزد من جمع شد، بیست درهم نیز از نزد خود بر آن افزودم و به سوی أبوالحسین اسدی (در ری) فرستادم و در مورد افزودن بیست درهم چیزی ننوشتم. جواب رسید که پانصد درهمی که بیست درهم آن از مال تو بود، دریافت شد.

1- نک: تنقیح المقال، ج 2، ش 10222.
2- تفصیل نقل شیخ را در تنقیح المقال، ج 2، ش 9588 نگاه کنید.
3- نک: کمال الدین، ص 504؛ بحارالأنوار، ج 51، ص 336.