- یادداشت ناشر 1
- دورنمای تاریخ 2
- سلول اصلی تاریخ 3
- رابطه تاریخ و انتظار 6
- تولد استعمار 8
- روشنفکر مظهر آگاهی به ارزش ها 9
- عوامل یأس 11
- دو عنصر تاریخ 12
- مهمترین عامل یأس 12
- درمان یأس و پرورش روح امید 14
- برترین هدف ها 15
- نقش دعا در پرورش روح امید 15
- آرمانها را چگونه عملی سازیم؟ 18
- آرمان مقدس 21
- غیبت و انتظار در امت های گذشته 22
- سازندگی انتظار و امیدواری 23
- فرمان آماده باش 24
- انتظار بنیادگر 25
- مبارزات زنجیری 27
- مسیر خود را انتخاب کنیم 28
- لزوم بصیرت 29
- در قرآن معرفی شده اند 30
- خود را دریابیم 31
- وقت قیام مهدی معین نیست 32
- دوگونگی علائم 32
- اساسی ترین شرط انقلاب جهانی 33
- باران 35
- آفتاب 36
- جلوه های بزرگ رحمت و رأفت خدا 37
- قابلیت و انقلاب 37
- خورشید وجود مهدی کی طلوع خواهد کرد؟ 38
- خواننده عزیز 39
- آیا ما منتظریم؟ 41
- آنجا که مرگ آسان می شود 42
- تا حق گرایان امتیاز یابند 44
- غیبت و حضور یکسان می شود 45
- خصوصیات یاران مهدی 46
- قدرتهای فوق العاده 48
- آیا شما، از آن جوانها هستید؟ 49
- نیایش 49
مقابل قیام عدالت گستری مهدی (ع) قدم مخالفت بر می دارند، از نظر صفات و اخلاق در نقطه مقابل گروه فوق هستند: 1 - خدا را دوست نمی دارند و خدا هم آن ها را دوست نمی دارد. 2 - در مقابل کفار ذلیل و در مقابل برادران و هم نوعان مسلمان خود، سرکش و گردن کشند. 3 - در راه خدا جهاد نمی کنند و از ملامت بیگانگان می هراسند، بلکه در راه طاغوت کوشش می کنند و جان می دهند. همه رذائل و آلودگی هائی که پاره ای از مردم اجتماع فعلی ما به آنها دچار هستند، نتیجه تقلید و پیروی کور کورانه از کفار است. این ها نتیجه ارتداد فکری و اشتباه در انتخاب مسیر است، که بدنبال دوستی کفار پیدا شده است. قرآن می گوید: از شما مسلمین، هر کس کفار را دوست بدارد، او ظالم و مانند آنان در مسیر باطل خواهد بود، زیرا خداوند مردم ستم پیشه را راهنمائی نمی کند. این گونه افراد، ایمان ندارند. اگر ایمان به خدا و پیامبر و دستورات خدا می داشتند، هرگز کفار را بدوستی انتخاب نمی کردند، ولی اکثر آن ها فاسق و منحرف شده اند. مائده / 51 و 81، با اقتباس از المیزان، 431:5.
پاورقی
[1] مضمون آیه 54 سوره مائده.
خود را دریابیم
چه بسیار لازم و سزاوار است که ما مسیر خود را مطالعه کنیم، و وضع خود را از نظر بگذرانیم و در سرانجام این راهی که می پیمائیم بیندیشیم.
در سر کاری که در آئی، نخست
رخنه بیرون شدنش کن درست