- چهل حدیث پیرامون نور یزدان 1
- مطلع نور 4
- گزارش نور 11
- سرگذشت حیرت انگیز نرجس خاتون 14
- رؤیائی سرنوشت ساز 16
- دختر قیصر در دودمان پیمبر 19
- چند نکته 22
- میلاد نور 35
- چهل حدیث 45
- اشاره 45
- حدیث اول 47
- حدیث سوم 48
- حدیث دوم 48
- حدیث چهارم 49
- حدیث پنجم 50
- حدیث هفتم 51
- حدیث ششم 51
- حدیث هشتم 52
- حدیث نهم 53
- حدیث دهم 54
- حدیث یازدهم 55
- حدیث دوازدهم 56
- حدیث سیزدهم 57
- حدیث چهاردهم 58
- حدیث پانزدهم 59
- حدیث شانزدهم 60
- حدیث هفدهم 60
- حدیث هجدهم 61
- حدیث نوزدهم 62
- حدیث بیست و یکم 63
- حدیث بیستم 63
- حدیث بیست و دوم 64
- حدیث بیست و سوم 65
- حدیث بیست و چهارم 67
- حدیث بیست و ششم 68
- حدیث بیست و پنجم 68
- حدیث بیست و هفتم 69
- حدیث بیست و هشتم 70
- حدیث بیست و نهم 70
- حدیث سی ام 71
- حدیث سی و یکم 72
- حدیث سی و دوم 73
- حدیث سی و سوم 74
- حدیث سی و چهارم 75
- حدیث سی و پنجم 76
- حدیث سی و ششم 77
- حدیث سی و هفتم 80
- حدیث سی و هشتم 80
- حدیث سی و نهم 81
- منابع و مآخذ 82
- حدیث چهلم 82
- فهرست احادیث 93
- روزگار رهائی، ج 2 ص 607.
حدیث سی و دوم
شیخ الاسلام، ابو العبّاس، احمد بن محمّد بن علی بن حجر، مشهور به: «ابن حجر هیتمی» متولّد 909 ه . و متوفّای 974 ه . علاوه بر کتاب: «القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر» در کتاب «الفتاوی الحدیثیّه» فصلی را به احادیث حضرت بقیّه اللَّه - ارواحنا فداه - اختصاص داده، در آنجا از امام صادق علیه السّلام روایت می کند که فرمود:
«یَظْهَرُ الْمَهْدِیُّ بِمَکَّهَ عِنْدَ الْعِشاءِ، مَعَهُ رایَهُ رَسُولِ اللَّهِ - صلّی اللَّه علیه و آله - وَ قَمیصُهُ وَسَیْفُهُ وَ عَلاماتٌ وَ نُورٌ وَ بَیانٌ، فَاِذا صَلَّی الْعِشاءَ خَطَبَ خُطْبَهً بِأَعْلی صَوتِهِ... فَیَظْهَرُ فی ثَلاثِمِائَهٍ وَ ثَلاثَهَ عَشَرَ رَجُلاً - عَدَدَ اَهْلِ بَدْرٍ - عَلی غَیْرِ میعادٍ، رُهْبانٌ بِاللَّیلِ، اُسْدٌ بِالنَّهارِ، فَیَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ اَرْضَ الْحِجْرِ، وَ یَسْتَخْرِجُ مَنْ کانَ فیِ السِّجْنِ مِنْ بَنی هاشِمَ، وَ تَنْزِلُ الرَّایاتُ السُّودُ بِالْکُوفَهِ، فَیُبْعَثُ بِالْبَعْثِ اِلیَ الْمَهْدِیِّ، وَ یَبْعَثُ الْمَهْدِیُّ جُنُودَهُ اِلیَ الْافاقِ، وَ یُمیتُ الْجَوْرَ وَ اَهْلَهُ، وَ تَسْتَقیمُ لَهُ الْبُلْدانُ، وَ یَفْتَحُ اللَّهُ عَلی یَدَیْهِ الْقُسْطَنْطَنِیَّهَ»:
«حضرت مهدی علیه السّلام به هنگام نماز عشا در مکّه معظّمه ظاهر می شود، در حالی که پرچم، پیراهن و شمشیر رسول اکرم - صلّی اللَّه علیه و آله - همراه اوست، او با نشانه ها، با چهره ای نورانی و بیانی رسا ظاهر می شود، خطبه ای با صدای بسیار بلند ایراد می کند، آنگاه در میان 313 نفر از اصحابش - به تعداد اهل بدر - بدون وعده قبلی ظاهر می شود. اصحابی که راهبان شب و شیران روزند، خدواند متعال
دژهای مستحکم را به دست او می گشاید، او زندانیهای بنی هاشم را رها می سازد، پرچمهای سیاه در کوفه فرود می آیند و سپاهیان را به محضر حضرت مهدی علیه السّلام گسیل می دارند، آنگاه حضرت مهدی علیه السّلام لشکریانش را به اطراف و اکناف جهان می فرستد، ستم و ستمگر را ریشه کن می سازد، همه کشورها در اختیار او قرار می گیرد، و خداوند قسطنطنیّه - استانبول - را به دست او فتح می کند».
- الفتاوی الحدیثیّه، ص 42.
ابن حجر در کتاب «الصّواعق المحرقه» نیز فصلی را به احادیث حضرت مهدی علیه السّلام اختصاص داده، بر صحّت و تواتر احادیث وارده در این رابطه تأکید می کند.
- الصواعق المحرقه، ص 160 - 167.
* * *