- مقدمه 1
- فصل اول: گذری بر زندگانی و آثار علامه میرجهانی 3
- اشاره 3
- 1. آشنایی با زندگی و سیره علامه میرجهانی 4
- 2-1. مهاجرت های علامه 4
- 1-1. زادروز علامه محمدحسن میرجهانی 4
- اشاره 4
- الف)هجرت به اصفهان 4
- ب)هجرت به نجف 5
- ج) هجرت به مشهد 5
- د) هجرت به تهران 6
- 3-1. اثبات سیادت 8
- 4-1. مکاشفات وتشرفات 11
- اشاره 11
- الف)تشرف آیت الله میرجهانی در سرداب مقدس 11
- ب)بهبودی به واسطه امام زمان ؟عج؟ 12
- 5-1. سیره علامه میرجهانی 13
- 6-1. وفات 14
- 1-2. تألیفات 15
- 2. آشنایی با آثار علامه میرجهانی 15
- اشاره 17
- 2-2. دیوان الدررالمکنونه 17
- 1. تاریخ تولد و نام ونسب حضرت مهدی؟عج؟ 24
- 2. تاریخ غیبت صغری و معرفی نواب اربعه 24
- 3. غیبت کبری و نائبان عام 25
- 4. شمایل حضرت مهدی؟عج؟ 26
- 7. ذکر برخی از معترفین اهل تسنن به ولادت آن حضرت 26
- 5. اسامی حضرت در کتاب های آسمانی 26
- 6. القاب مهدوی 26
- 8. بیان خصائص ایشان 27
- 9. نشانه های ظهور 28
- 10.روز ظهور وسیرت ایشان 29
- فصل دوم: بررسی و تحلیل القاب مهدوی در دیوان الدررالمکنونه 30
- اشاره 30
- 1-1. وزن ابیات و آرایه های ادبی 31
- 1. بررسی ساختاری ابیات القاب مهدوی در دیوان الدررالمکنونه 31
- 2-1. معرفی اجمالی القاب مهدوی در دیوان الدررالمکنونه 35
- 3-1. قصیده القاب امام مهدی؟عج؟ 36
- اشاره 41
- 2. بررسی و تحلیل القاب مهدوی 41
- الآیه 42
- آأ 42
- الإحسان 44
- الأصل 44
- امام حقٍّ 45
- الأمان 46
- امرالله 49
- ب 51
- باب الله 51
- البار 52
- الباذل 53
- بدر البدور 54
- الباسط 54
- برج البروج 56
- البرهان 57
- البشیر و النذیر 58
- بقیه الأخیار 59
- البلد الأمین 60
- التأیید 60
- ت 60
- التقیّ 61
- تِلاد نعمه 62
- ث 62
- الثائر 62
- الثابت 64
- جامع الکلم 65
- ج 65
- الجَحجاح 67
- جمعه 67
- الجَوارِالکُنَّس 68
- الجِهاد 69
- الحاشر 69
- ح 69
- الحاضر 70
- حافظ الاسرار 72
- الحَجّ 73
- الحُجَّه 74
- الحجاب 77
- الحقّ 79
- الحِصن الحَصین 79
- الحمد 80
- الحَکَم 81
- الحلیم 81
- الحَیّ 82
- خ 83
- الخائف 83
- خاتم الأوصیاء 85
- الخازن 86
- الخاشع 87
- الخلف الصالح 88
- خیر من ارتدی 92
- الخُنَّس 93
- د 93
- دافِعُ النِّقَم 93
- الدلیل 94
- دوله الزهراء 94
- الدیّان 95
- ر 96
- الراتق 96
- رافع الالحاد 97
- الرَؤُوف 98
- رایه الهدی 99
- ربُّ الارض 100
- الرشید 101
- الرضی 102
- الرفیق 103
- رمّان 104
- زیتون 105
- ز 105
- السائح 106
- س 106
- سائق الناس 108
- السابق 109
- الساعه 110
- السبب المتصل 112
- سبیل الله 113
- سِترالله 114
- السحاب 115
- سِرّالله 116
- سطوه الله 117
- سِراج الامه 117
- السفیر 118
- السماء 119
- سفینه النجاه 119
- سیّدالأمه 120
- سَیف الله 121
- الشاهد 122
- ش 122
- شدیدالبأس 124
- الشرید 125
- الشریک 126
- الشکور 127
- الشمس 128
- الشهاب الثاقب 130
- الصابر 131
- ص 131
- صاحب الزمان 131
- الصادق 135
- الصالح 137
- صدر الخلائق 140
- صراط حق 141
- الصفیّ 142
- الصلوه 143
- الصمصام 144
- ض 146
- الضیاء 146
- الصوم 146
- ط 147
- الطالب 147
- الطامس 148
- الطاوی 150
- الطاهر 152
- الطرید 153
- الطلعه الرشیده 154
- الطور 154
- الطیّب 155
- الظَهر 155
- ظ 155
- الظفر 156
- ع 157
- العادل 157
- عالم الغیب 158
- العاصم 160
- عاطف الآراء 161
- عزّ المؤمنین 162
- عبدالله 162
- العَلَم المنصوب 164
- عظیم الشأن 164
- العصر 164
- العون 165
- عین الله 166
- الغائب 167
- غ 167
- الغُرَّه الحمیده 168
- الغوث 169
- الغلیل 169
- غَیث الندی 170
- ف 171
- الفائز 171
- الفائق 171
- الفاتق 172
- فارج الهم 172
- الفارق 174
- الفتح 175
- الفجر 176
- الفرد 177
- الفقیه 178
- الفقید 178
- ق 179
- فلّاق الهامات 179
- القائم 179
- القابض 191
- القاسط 192
- قاتل الکفّار 192
- قاطع البرهان 193
- القامع 193
- القدر 194
- قویّ القهر 196
- القمر 196
- قهرالله 197
- ک 198
- کاشف الغموم 198
- کتاب الله 199
- کرّار 200
- الکریم 201
- کنز العلوم 201
- کهف الامه 202
- م 203
- المأمول 203
- الماحی 203
- الماجد 203
- الماحق 204
- المبرور 205
- المُبرّء 205
- المبیر 206
- المبید 206
- مبیّن الکتاب و الاحکام 207
- المجالد 208
- المجاهد 208
- المجدّد 209
- المجنّد 210
- المجهول 211
- المجیر 211
- المحقّق 212
- المُحرِق 212
- محورالکون 213
- المحیط 213
- المحیی 214
- المخرج 215
- المُخبِر 215
- المخزون 216
- المُخلَص 216
- مدار الدّهر 217
- المدّخر 218
- مدبّرالامور 218
- المدرک 219
- المذلّ 220
- المدیل 220
- المُرابط 221
- المرتجی 222
- المروّج 223
- مزهق الباطل 223
- المرتقب 223
- المسافر 224
- المسدّد 224
- المسلّط 224
- مصدرالامر 225
- المصباح 225
- المضطر 226
- المُطاع 227
- المعاذ 227
- المعدن 228
- المعلن 229
- المعید 229
- المَعین 230
- المفزع 231
- المقتصر 231
- مکسّر السیوف 232
- المَلاذ 232
- الملجأ 232
- المنتجب 233
- منتهی الحلم 233
- ممیت کل الجور 233
- المُنکّس 234
- الموجود 235
- الموصول 235
- مهبط الرحمه 236
- المهدی 236
- المیزان 243
- المهذّب 243
- النار الموقده 244
- ن 244
- النازح 245
- الناصح 245
- الناصر 246
- الناطق 247
- الناظر 248
- ناظم امر الکون 248
- ناموس حق 249
- الناقور 249
- الناهی 250
- ناهج مناهج الآباء 250
- النعمه 251
- النبیه 251
- نضره الاسلام 251
- النقمه 252
- النور 253
- النهار 254
- و 254
- الوارث 254
- الوتر 256
- وجه الله 256
- الوصی 257
- الوحید 257
- الولی 258
- وعد الله 258
- ه 259
- اشاره 259
- ی 259
- الهادم 259
- یوم 260
- الیمین 260
- 3. پیشینه القاب مهدوی در تاریخ عباسی 261
- اشاره 261
- دستاورد پژوهش 263
- الف)کتاب ها 265
- کتابنامه 265
- ب)مقالات 273
- ج)نرم افزارها 273
«منصوب» اسم مفعول از ریشه «نصب» به معنای برافراشته می باشد. و «العلم المنصوب» به معنای پرچم برافراشته است. (1)
در متون اسلامی، «العلم المنصوب» از القاب مهدوی محسوب می گردد؛ زیرا در روایات نقل شده که حضرت در هنگام ظهور، پرچم پیامبراکرم؟ص؟ را در دست دارند، چنان که از امام باقر علیه السلام منقول است که فرمودند:
همانا قائم از راه کوه ذی طوی با سیصد و سیزده مرد به عدد رزمندگان جنگ بدر فرود می آید تا اینکه به حجر الأسود تکیه داده و پرچم پیامبر را برمی افرازد. (2)
هم چنین در زیارت آل یاسین آمده: «السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ؛ سلام بر تو ای پرچم برافراشته».
پس حضرت ولی عصر؟عج؟ ملقّب به «علم منصوب» شدند، زیرا ایشان تنها امام و حجت خدا و راهنمای خلایق به سوی خداوند است. به وسیله اوست که مردم از ظلمت ها و گمراهی ها نجات می یابند. پس همه باید گرداگرد پرچم او جمع شوند. (3)
العون
«العَون» و «المُعین» از القابی است که در بیت شانزده و «مُستعان» در بیت 88 ذکر شدند. «العون» اسم جامد مصدری به معنای یاری و پشتیبانی و جمع آن، «اعوان» می باشد. «معین» اسم فاعل از ریشه «عون» در باب افعال بر وزن مُفعِل است که در آن اعلال صورت گرفته:
مُعْوِن (در اجوف واو متحرک که ماقبلش حرف صحیح و ساکن باشد حرکتش به ماقبل داده می شود) ← مُعِوْن (واو ساکن ماقبل مکسور قلب به یاء می گردد) ← مُعین.
«معین» به معنای یاری دهنده و کمک رسان می باشد. و «مُستَعان» اسم مفعول از ریشه «عون» در باب استفعال بر وزن «مُستفعَل» است و در این واژه هم اعلال صورت گرفته است:
مُسْتَعْوَن (در اجوف واو متحرک که ماقبلش حرف صحیح و ساکن باشد حرکتش به ماقبل
1- قاموس قرآن، ج7، ص68.
2- بحارالانوار، ج52، ص306.
3- اوصاف المهدی، ص104.