سیمای مهدی موعود در آیینه شعر فارسی صفحه 363

1- 1037. زکریّا اخلاقی.

رخ زیبای تو را یاسمنْ آیینه به دست

قدِ رعنای تو را سروِ جوان چشم به راه

در شبستان شهودْ اشک فشان دوخته اند

همه شب تا به سحر، خلوتیان چشم به راه

دیدمش فرشی از ابریشم خون می گسترد

در سراپرده چشمان خودْ آن چشم به راه

نازنینا! نفسی اسب تجلّی زین کن

که زمین گوش به زنگ است و زمان چشم به راه

آفتابا! دمی از ابر برون آ که بود

بی تو منظومه امکان نگران، چشم به راه(1)

در مدار چشمانت

سحر، آیینه دار چشمانت

صبح، حیران به کار چشمانت

ماه، روشن ترین مسافر عشق

دورهْ گردِ دیار چشمانت

هر پگاه، آفتاب و آیینه

می کشند انتظار چشمانت

تو به خورشید نور پاشیدی

وقتی آمد کنار چشمانت

از صداقت، همیشه سرشار است

موجِ دریا تبارِ چشمانت

اشک من چون ستاره می چرخد

هر سحر، در مدار چشمانت(2)

ظهور کن

از مقابل دلم عبور کن

خاطرات رفته را مرور کن

باز هم بیا به ما سری بزن

خانه را پر از نشاط و شور کن

خوب من! بیا و با حضور خود

شهر را دوباره غرق نور کن

از میان کوچه های قلب من

ای فرشته! باز هم عبور کن