سیمای مهدی موعود در آیینه شعر فارسی صفحه 378

1- 1066. محمّد رضا احمدی فر.

2- 1067. قیصر امین پور.

وقتِ آن شد که به گل، حکم شکفتن بدهی

ای سر انگشت تو آغاز گل افشانی ها

فصل تقسیم گل و گندم و لبخند رسید

فصل تقسیم غزل ها و غزلخوانی ها

سایه امن کسای تو مرا بر سر بس

تا پناهم دهد از وحشت عریانی ها

چشم تو، لایحه روشن آغاز بهار

طرح لبخند تو پایان پریشانی ها(1)

پنجره گلها

گوش کن! می شنوی همهمه دریا را؟

تپش واهمهْ خیزِ نفسِ صحرا را

نور، بی حوصله در پنجره می آشوبد

باز کن پنجره بسته گلدان ها را

واژه ها، در شعف شور شدن می رقصند

دیدی آنک به افق چرخش مولانا را؟

شیهه اسبِ کسی در نفس طوفان است

گوش کن! می شنوی همهمه دریا را؟

سبزْ پوش اسبْ سواری، گل و قرآن در دست

آب می پاشد یک مرقد ناپیدا را(2)

گفتم می آیی

گفتم می آیی، کوچه ها را آب پاشیدم

گلدان نور آوردم، عطر ناب پاشیدم