کلید واژه آیات مهدوی در قرآن کریم صفحه 284

شماره: 131

کد آیه:63/25 اسم آیه:بنده ی خاص خدا

{وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً}.

بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند.) عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام : قَوْلُهُ تَعَالَی: «الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً»، إِلَی قَوْلِهِ، «حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاماً»، ثَلَاثَ عَشْرَهَ آیَهً، قَالَ: هُمُ الْأَوْصِیَاءُ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً، فَإِذَا قَامَ الْقَائِمُ عَرَضُوا کُلَّ نَاصِبٍ عَلَیْهِ، فَإِنْ أَقَرَّ بِالْإِسْلَامِ وَ هِیَ الْوَلَایَهُ، وَ إِلَّا ضُرِبَتْ عُنُقُهُ أَوْ أَقَرَّ بِالْجِزْیَهِ فَأَدَّاهَا کَمَا یُؤَدِّی أَهْلُ الذِّمَّهِ.(1)

امام صادق علیه السلام در باره ی قول خداوند تعالی: «الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً»، تا آنجا که می فرماید: «حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاماً»، سیزده آیه، فرمودند: ایشان اوصیاء هستند که از ترس دشمنانشان بر روی زمین با تواضع راه می روند، پس زمانی که قائم علیه السلام قیام کند، همه ی ناصبیان بر آن حضرت عرضه می شوند، پس هر که به اسلام، یعنی ولایت اقرار کند، چه بهتر، وگرنه گردنش زده می شود یا این که به جزیه اقرار کند، چنان که اهل ذمّه می پردازند.