به نام حضرت حق
وقتی دردهای ناگفتنی دلها را می فشرد و زبان، یارای سخن نمی یابد، قلم به فریادرسی می آید؛ مجرایی تازه برای دل باز می کند و حرف هایش را با زیباترین کلمات به روی کاغد می آورد تا به آنها نقشی ماندگار بخشد.
کلام چیست چه نیروست در معانی صوت
که رام کس چو شود لشکری است بی حدوسر!
و اینک این چند سطر، یادگاری از دلهای بی تاب و چشم های منتظری است که هر صبح و شام چشم به راه آن عزیز سفر کرده اند؛ چشم به راه مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف. آری، چشم و دلی که هرازگاهی با زیارتی عارفانه و یا زمزمه ای عاشقانه، به محضر آن بزرگ، عرض ارادتی خالصانه می نماید.
این مجموعه شاید بتواند زبان حال مؤمنان مشتاقی باشد که در زمان غیبت آن امام بی مثال با ترنّم زیارات و ادعیه مخصوص آن معصوم، آتش درون خود را اندکی التیام می بخشند. ترجمه بخش هایی از این ادعیه و زیارات را عیناً و بخش هایی از آن را به صورت آزاد در این شُکرها و شِکوه های ادبی آورده ام.
در این مجموعه که شامل چهل اثر ادبی است؛ علاوه بر اشعار خودم که با تخلّص «لاله» آمده است، اشعار برخی شاعران گذشته و معاصر نیز مانند حافظ، سعدی، فیض کاشانی، فریدون مشیری، مهرداد اوستا، مشفق کاشانی و... دیده می شود که آنها را با علامت «» مشخص نموده ام.
امیدوارم این مجموعه با تمام کاستی هایی که دارد مورد قبول و عنایت امام عصر _ روحی و ارواح العالمین له الفداه _ و استفاده دوستدارانش قرار گیرد.
«تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!»
سیده مهرانگیز اشرف پور/ (لاله)
قم/ تابستان81