تو را گل های عالم دوست دارند: گلبرگی از ادبیات انتظار صفحه 72

نام حبیب هست و نشان حبیب نیست

نام حبیب هست و نشان حبیب نیست

از روز روشن تر است که می آیی

از همه روزهایی که آمدند و رفتند و می آیند

این را نه من، که تمام ستاره ها می گویند

که تمام آب ها گواهند

که تمام درختان ایمان دارند.

تکلیف آینده جهان روشن است

این را نه من که تمام جهان می گویند

که تمام چشم ها یقین دارند.

و تو چراغ عدالت می آویزی

بر بام تمام دهکده های دوردست

بر بام تمام خانه های نزدیک

بر بلندای تمام گلدسته های روشن

بر پیشانی تمام منا ره های سبز.

و مثل روز

و مثل آفتاب

و مثل همه چراغ های یکریز