منجی از دیدگاه ادیان صفحه 14

1- 24. بندهش، ص 181.

2- 25. بندهش، ص 187.

برخیزد و دین راستی روا شود و در مدت کم و بیش یک سال اوشیدر بامی بیاید و دین روابکند».(1)

جهان در پایان هر یک از هزاره ها

نزد زردشتیان، جهان در پایان هریک از هزاره ها، جهانی است آکنده از همه تباهی ها و پریشانی ها، جهان خرابی که در آن، همه کس و همه چیز راه نابود را می پیماید...

الف - در زمینه های فردی و اجتماعی

در زراتشت نامه می خوانیم:

ز مردم در آن روزگاران بد

زصد یک نبینی که دارد خرد

نبینی در آن قوم رأی و مراد

نباشد به گفتارشان اعتماد(2)

و نیز آمده است: «... و چشم آز ایشان از خواسته پر نشود و خواسته جهان گرد کنند و زیرزمین نهان کنند».(3)

ب - در زمینه های تاریخی و اسطوره ای

وقایع تاریخی در پایان هزاره ها نیز مانند دیگر جنبه ها، روی هم رفته جامعه فاسدی را نشان می دهد که روزنه های امید در آن از همه سو بسته است و افق زندگی تیره و تار همه کوشش ها و تلاش ها بی نتیجه به نظر می رسد. اشاره متون گاه آشکارا به وقایع مشخص تاریخی است همچون تسلط ترک و روم و عرب.