- مقدمه ناشر 1
- ترسیم خطوط کلّی روز موعود قبل از اسلام 3
- اشاره به اصل نجات بخشی 7
- جهان مطلوب 9
- اشاره به موعود 10
- زمینه سازان 12
- جهان در پایان هر یک از هزاره ها 14
- نجات پرهیزکاران در پایان تاریخ 18
- اتفاق یهود و نصارا 21
- رسوخ عقیده نجات در یهودیّت 23
- مهدی موعودعلیه السلام در مزمور داوود 24
- انتظار مسیحیا در آیین یهود 25
- آرمان قیام منجی 27
- بشارت حضرت مسیح علیه السلام 30
- منجی موعود در عهد جدید 31
- ملکوت خدا در عهد جدید 33
- هدف از ملکوت الهی در قرآن 35
- صعود مسیح علیه السلام به آسمان 36
- منظور از «فرزند انسان» کیست؟ 45
- ظهور منجی در آخرالزمان 47
- جهانی بودن دولت منجی 48
- حکومت عدل جهانی، آرزوی امّت ها 52
- ایمان آوردن مسیح علیه السلام به نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله 53
- رهبری حضرت مهدی علیه السلام و همکاری مسیح علیه السلام 54
1- 48. الصهیونیّه فی امیرکا، ش 92 - 93.
انتهای شرّ در جهان منجرّ خواهدشد و در آن هنگام ملکوت در روی زمین شروع شده و زمین فردوس برین خواهد شد.(1)
مهدی موعودعلیه السلام در مزمور داوود
با مراجعه به مزمور 72 از مزامیر داوود پی به اشارات جالب به ظهور مهدی موعودعلیه السلام در آخرالزمان به جهت ایجاد صلح و صفا در جهان می بریم. اینک به برخی از عبارات آن اشاره می کنیم.
«بارخدایا! به پادشاه، سلطنت خود را و به فرزند پادشاه عدالت خود را ببخش، تا با نیکی در میان مردمت قضاوت کرده و در بین پایین دستان انصاف به خرج دهد.تا این که کوه ها برای مردم حامل سلامت و تل ها حامل نیکی باشند. به پایین دستان مردم انصاف داده و مسکینان را خلاصی بخشد و ظالمان را دور نماید. او در زیر نور خورشید و ماه از گروهی به گروهی دیگر باقی می ماند... نیکی در روزگار او زیاد و صلح تا زمان زوال ماه عمومی می شود. و از دریا تا دریا را مالک و تا دورترین زمین را مالک می گردد... تمام پادشاهان بر او سجده کرده و تمام امت ها خادم او می گردند؛ زیرا اوست که مسکین پناهنده و گرفتار بی یاور را نجات می دهد. او را بر دل شکسته و مسکین عطوفت کرده و نفوس مساکین را خلاصی می بخشد.(2)
یهود و نصارا در تعیین این دو شخص یعنی «مَلِک و فرزندش» اختلاف کرده اند. یهود می گویند: مقصود از «مَلِک» در این مزمور خود حضرت داوود