منجی از دیدگاه ادیان صفحه 25

1- 49. روزنامه العهد، لبنانی، شماره 685.

2- 50. کتاب مقدس، عهد قدیم، مزامیر داود، مزمور 72، ص 1210 - 1212، رقم 1 - 17.

و مراد به «فرزند ملک» سلیمان فرزند داوود است. ولی نصارا می گویند: مقصود به «مَلِک» عیسی مسیح است.

در جواب تفسیر یهود می گوییم: اولاً: از آنجا که حضرت داوودعلیه السلام در مقام خضوع و خشوع و تضرّع و مناجات با خدا است معنا ندارد که از خودش تعبیر به «مَلِک» کند.

ثانیاً: آنچه که در این مزمور آمده که تمام پادشاهان بر او سجده کرده و همه امت ها او را خدمت خواهند کرد، بر حضرت داوود منطبق نمی شود؛ زیرا آن حضرت تنها سلطه اش بر محدوده فلسطین بوده است.

و در پاسخ تفسیر و توجیه مسیحیان می گوییم: اولاً: حضرت عیسی علیه السلام دارای پادشاهی و سلطنت نبود تا از خود «مَلِک» تعبیر کند و حتی یک روز هم حکومت و سلطنت نکرد، بلکه یهود براو مسلّط شده و او را گرفته و اهانت کردند.

ثانیاً: حضرت مسیح علیه السلام ازدواج نکرد و در نتیجه از خود فرزندی به جای نگذاشت تا این که از خداوند بخواهد که «عدالتش را به فرزندش مَلِک عطا کند».

ثالثاً: بیشتر صفاتی که در این مزمور آمده قابل انطباق بر حضرت مسیح علیه السلام نیست. و لذا در پایان می توان نتیجه گرفت که مقصود به «مَلِک» در این مزمور حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله و مراد به «فرزند مَلِک» حضرت مهدی علیه السلام است.

انتظار مسیحیا در آیین یهود

شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان در تاریخ پرفراز و نشیب یهودیّت موج می زند. یهودیان در سراسر تاریخ محنت بار خود هرگونه خواری