- مقدمه ناشر 1
- ترسیم خطوط کلّی روز موعود قبل از اسلام 3
- اشاره به اصل نجات بخشی 7
- جهان مطلوب 9
- اشاره به موعود 10
- زمینه سازان 12
- جهان در پایان هر یک از هزاره ها 14
- نجات پرهیزکاران در پایان تاریخ 18
- اتفاق یهود و نصارا 21
- رسوخ عقیده نجات در یهودیّت 23
- مهدی موعودعلیه السلام در مزمور داوود 24
- انتظار مسیحیا در آیین یهود 25
- آرمان قیام منجی 27
- بشارت حضرت مسیح علیه السلام 30
- منجی موعود در عهد جدید 31
- ملکوت خدا در عهد جدید 33
- هدف از ملکوت الهی در قرآن 35
- صعود مسیح علیه السلام به آسمان 36
- منظور از «فرزند انسان» کیست؟ 45
- ظهور منجی در آخرالزمان 47
- جهانی بودن دولت منجی 48
- حکومت عدل جهانی، آرزوی امّت ها 52
- ایمان آوردن مسیح علیه السلام به نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله 53
- رهبری حضرت مهدی علیه السلام و همکاری مسیح علیه السلام 54
1- 1. الامامه و قیام القیامه، ص 270 - 271، العقیده و الشریعه فی الاسلام ص 192.
ایرانیان نیز معتقد بودند که «کیخسرو» بعد از تنظیم امور مملکت و استحکام ارکان دولت، حکومت را به فرزندش تفویض نمود و خودش به غاری پناه برد و در آن آرمید تا هنگامی که ظهور کرده و کافران را در عالم هلاک سازد.
همان گونه که طائفه ای از پرتغالی ها معتقدند که حاکمی از حاکمانشان به نام «سَبَستیانوس» که الآن از چشمان همه غائب است در آخرالزمان خروج کرده و جمیع عالم را مسخّر خود خواهد کرد، و در آن هنگام در عالم دین واحد و رهبری واحد خواهد بود.(1)
ترسیم خطوط کلّی روز موعود قبل از اسلام
مقصود ما در این فصل ترسیم خطوط کلی موجود قبل از عصر اسلام برای روز موعود است. به این معنا، بشریت از زمانی که پا به عرصه فرهنگ و شعور و درک گذاشت چگونه با این عقیده و فکر یعنی اعتقاد به ظهور منجی انس گرفت.
با تأمّلی در خلقت انسان و بشریت پی می بریم که بازگشت ترسیم خطوط الهی برای روز موعود به شروع خلقت است؛ زیرا روز موعود هدف و غرض خلقت به حساب آمده است. یعنی هدف از خلقت آن است که عموم بشریت به کمال مطلوب خود در سطح گسترده برسد. ولی بشر در ابتدای امرش دو شرط از شرایط اصلی این هدف و به تعبیری دیگر تطبیق عدل کامل به معنای گسترده آن را نداشته است: یکی شناخت حقیقی مفهوم کامل عدل و دیگری آمادگی برای فداکاری در راه پیاده کردن آن بعد از شناخت کامل.