منجی از دیدگاه ادیان صفحه 30

1- 54. همان، 2 / 2 - 4.

2- 55. صفنیا 3 / 9.

3- 56. متّی 3 / 2.

4- 57. انتظار مسیحا در آیین یهود، ص 65، از جالیوس.

اعتقاد به منجی در آیین مسیحیت

با مراجعه به کتاب های مقدس مسیحیان نیز پی می بریم که نه تنها در آن ها سخن از ظهور منجی در آخرالزمان به میان آمده، بلکه درباره خصوصیات و جزئیات آن نیز مطالبی بیان شده است، که با تأملی در آن ها می توان در بسیاری از موارد با آنچه در کتاب های مسلمانان در این باره آمده مطابقت کرده و به وحدت نظر رسید. اینک به بخش هایی از عهد جدید و کتاب های مقدس مسیحیان که به این موضوع پرداخته شده اشاره می کنیم.

بشارت حضرت مسیح علیه السلام

حضرت مسیح علیه السلام به جهت بشارت دادن مبعوث شد، و کلمه«انجیل» برگرفته از لفظ یونانی «اونجلیون» است که به معنای خبر خوش و بشارت به خلاصی است. اعلان این بشارت به مردم از مهمترین وظیفه حضرت مسیح بوده است. و مفاد این بشارت همان ملکوت و سلطنت خدایی است. و لذا مواعظ و خطبه های حضرت بر این معنا تأکید داشته است. مرقس در انجیل خود می گوید: «و بعد از زندانی شدن یوحنّا، یسوع (مسیح) به نزد جلیل آمد و اعلان بشارت می کرد و می گفت: وقتش نزدیک شده و ملکوت خدا نزدیک شده است پس توبه کنید و به بشارت ایمان آورید».(1)

و نیز فرمود: «بر من واجب است که سایر شهرها را نیز بشارت به ملکوت خدا دهم؛ زیرا من برای این کار فرستاده شده ام».(2)