درسنامه مهدویت صفحه 10

درس دوّم: امام شناسی

اشاره

امام در لغت به معنای: «پیشوا» می باشد.

خلیل بن احمد، پیشوای ارباب لغت گوید:

کلّ من اُقتدی به و قُدّم فی الاُمور فهو امام؛

هر کس که جلودار امور باشد و به او اقتدا کنند، او «امام» است.(1)

راغب اصفهانی گوید:

الامام: المؤتمّ به إنساناً

به هر انسانی که او را پیشوا قرار دهند، امام گویند.(2)

شیخ صدوق از «ابوبشر لغوی» نقل می کند که گوید:

امام در لغت عرب، جلودار مردم را گویند؛ که در طول سفر و تاریکی شب راهبر رهروان باشد.(3)

خواجه نصیر گوید:

1- [1] _ خلیل، کتاب العین،مادّه ی: «امم»
2- [2] _ راغب، المفردات فی غریب القرآن، ص 24.
3- [3] _ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ص 96.