درسنامه مهدویت صفحه 143

و منظور از غیب، امام غایب است؛ چنان که امام صادق  علیه السلام در تفسیر آیه ی دوم از سوره ی بقره فرمود:

وَ الْغَیْبُ هُوَ الْحُجَّهُ الْقائِمُ؛

منظور از غیب حضرت حجت قائم علیه السلام می باشد.(1)

6. امام صادق  علیه السلام در ضمن توصیه های مربوط به دوران غیبت می فرماید:

وَ انْتَظِرِ الْفَرَجَ صَباحاً وَ مَساءً؛

هر روز بامدادان و شامگاهان منتظر فرج باش.(2)

گلواژه ی انتظار در کتب پیامبران پیشین

از روزی که انسان بر فراز کره ی خاکی گام نهاده، پیامبران الهی نوید منجی را به امّت های خود داده و به آنها فرمان انتظار داده اند، که به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:

1. در کتاب حَیَقُّوق نبی آمده است:

اگر چه تأخیر نماید، برایش منتظر باش، زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد.(3)

2. در کتاب دانیال نبی آمده است:

خوشا به حال آنان که انتظار کشند.(4)

3. در کتاب اشعیاء نبی آمده است:

ای خداوند! بر ما ترحم فرما که منتظر تو هستیم. (5)

1- [1] _ شیخ صدوق، همان، ص 340؛ بحرانی، البرهان، ج 5، ص 22.
2- [2] _ مجلسی، بحار الانوار، ج 52، ص 133.
3- [3] _ کتاب مقدّس، عهد عتیق، کتاب حَبَقُّوق نبی، فص 2، فراز 3.
4- [4] _ همان، کتاب دانیال نبی، فصل12، فراز 12.
5- [5] _ همان، کتاب اشعیاء نبی، باب 33، فراز 2.