درسنامه مهدویت صفحه 69

المنظر، سر ستبر و آبله روی می باشد. چون او را ببینی او را یک چشم می پنداری.(1)

و در حدیث دیگری فرمود:

سفیانی از تبار خالد بن یزید بن ابوسفیان است، او مردی سر ستبر و آبله روی است و در چشمش نقطه ی سفیدی است.(2)

و در حدیث دیگری فرمود:

او در میان مخلوقات از همه شرورتر، از همه ملعون تر و از همه ستمکارتر است.(3)

با سند صحیح از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود:

وَ قَدْ بَلَغَ مِنْ خُبْثِهِ أَنَّهُ یَدْفُنُ اُمَّ وَلَدٍ لَهُ وَ هِیَ حیََّهٌ، مَخافَهَ أَنْ تَدُلَّ عَلَیْهِ؛

خباثت او به حدّی رسیده که مادرِ فرزندش را زنده بگور می کند، از ترس این که جایگاهش را نشان دهد.(4)

کارنامه ی سیاه سفیانی

رسول اکرم  صلی الله علیه و آله پیرامون اعمال وحشیانه سفیانی می فرماید:

یَخْرُجُ رَجُلٌ یُقالُ لَهُ «السُّفْیانی» فی عُمْقِ دَمِشْقٍ، وَ عامَّهُ مَنْ یَتْبَعُهُ مِنْ کَلْبٍ. فَیَقْتُلُ حَتّی یَبْقُرَ بُطُونَ النِّساءِ وَ یَقْتُلُ الصِّبْیانَ.

مردی از اعماق دمشق خروج می کند که به او سفیانی گویند. همه ی پیروانش از تیره ی کلب هستند. آن قدر کشتار می کند که حتّی شکم زنان را می شکافد و کودکان را از دمِ تیغ می گذراند.(5)

1- [1] _ طبرسی، اعلام الوری، ج 2، ص 282، ب 4، ف 1.
2- [2] _ متقی هندی، البرهان، ص 113؛ همو، کنز العمال، ج 11، ص 284.
3- [3] _ سید ابن طاووس، التشریف بالمنن، ص 296، ب 79، ح 417.
4- [4] _ شیخ صدوق، کمال الدین، ج 2، ص 651.
5- [5] _ سیوطی، الدّر المنثور، ج 5، ص 241؛ همو، الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 61.