حزب رستاخیز؛ اشتباه بزرگ صفحه 312

روزنامه لوموند چاپ پاریس هم در واپسین روزهای فعالیت حزب رستاخیز طی مطلبی توده ایهای تواب عضو حزب رستاخیز را از دلایل عمده شکست برنامه های حزب و رویگردانی تدریجی مردم از آن ارزیابی کرد: «عده ای از کسانی که در حزب رستاخیز در مقامهای حساس قرار داشتند از توده ای های قدیم یعنی از کمونیست های وفادار به مسکو (در

گذشته) بودند و چنین جلوه می دادند که متخصص ایدئولوژی هستند و وجود آنها برای تکوین و تثبیت ایدئولوژی حزب رستاخیز ضرورت دارد و مخالفین همان متخصصین ایدئولوژی می گفتند که اینها در گذشته کمونیست بودند و اینک فاشیست شده اند. این متخصصین ایدئولوژی که در گذشته توده ای بودند می خواستند که برای تکوین و تثبیت ایدئولوژی حزب

رستاخیز از دیالکتیک کمونیست ها استفاده کنند و سعی می کردند با آن دیالکتیک ثابت کنند که سیر تحول مترقی تاریخ ایران با رژیم یکی است و از هم جدایی ندارد. وزیر فعلی دادگستری که تا این اواخر قائم مقام دبیرکلی حزب رستاخیز بود می گفت که در حزب بایستی اصل تمرکز و دموکراسی را استوار کرد و به عقیده او برای این که در حزب رستاخیز دموکراسی جایگزین شود هر کسی آزاد است که هر نظریه را که می پسندد ابراز نماید و نظریه او از راه سلسله مراتب به ارگان های بالای حزب منتقل می شود و بالاترین ارگان حزب تصمیم می گیرد. ولی بعد از این که تصمیمی از طرف بالاترین ارگان حزب گرفته شد اجرای آن از طرف همه اجباری است... کارشناسان ایدئولوژی که در حزب رستاخیز دارای مقام های حساس بودند و می خواستند که اصول دیالکتیکی کمونیستی را با حزب رستاخیز تطبیق نمایند حزب رستاخیز را تبدیل به یک

حزب دیکتاتوی کردند ...»(1)

قضات دادگستری و غیرنظامیان نیروهای مسلح در حزب رستاخیز

تا قبل از آنکه حزب رستاخیز تأسیس شود، عضویت قضات دادگستری و پرسنل غیرنظامی نیروهای مسلح در احزاب ممنوع بود. قانون، به خاطر سمتی که این افراد داشتند فعالیت آنان