حزب رستاخیز؛ اشتباه بزرگ صفحه 327

دلایل عدیده سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زنان کشور امکانی جدی برای ورود به عرصه فعالیتهای سیاسی و اجتماعی پیدا نکردند. تنها تشکل زنان که پس از تأسیس حزب رستاخیز

اعلام کرد عضویت در آن را پذیرفته است «سازمان زنان ایران» بود که مهناز افخمی، دبیرکلی آن را بر عهده داشت.(1) افخمی از زنان کشور می خواست با پیوستن به حزب و فعالیت در جناحهای دو گانه آن در عرصه سیاسی جدید کشور جایی برای خود باز کنند.(2) در همان حال،

از سوی مسئولان حزب نیز اقداماتی جهت جلب مشارکت زنان صورت می گرفت. از جمله، جلسات متعددی با برخی نمایندگان زنان برگزار شد و پیشنهاداتی برای راههای کشاندن زنان به فعالیتهای حزبی ارائه گردید و نیز کمیته هایی در حزب مأموریت یافتند راهکارهای

عملی پیوستن زنان به حزب را مورد توجه قرار دهند. در 25 اردیبهشت 1355 جلسه ای برای «تجهیز مشارکت زنان در امور سیاسی با حضور مهناز افخمی و فریدون مهدوی قائم مقام حزب رستاخیز ایران در کاخ نخست وزیری تشکیل شد.»(3) اما به رغم اینگونه اقدامات حضور زنان در فعالیتهای حزبی هرگز قابل توجه نشد و در حالی که مدت زمانی طولانی از تأسیس

حزب رستاخیز سپری می شد، هنوز مسئولان آن در پی یافتن راههای جلب مشارکت زنان در حزب بودند.(4)

مخالفان عضویت در حزب رستاخیز

چنانکه پیش از این گفتیم، استقبال داوطلبانه عامه مردم از حزب رستاخیز انعکاس چندانی نداشت. شمار کسانی که بنا به مصالح شخصی و اجتماعی و نیز سیاسی و امنیتی ناچار به ثبت

نام در حزب شدند از دو تا سه میلیون فراتر نرفت. بعضی از مخالفان رژیم هم به انحاء گوناگون پیروان خود را از عضویت در حزب منع کردند. آیت اللّه امام خمینی در صدر تمام

کسانی قرار داشت که حکم به تحریم عضویت در حزب رستاخیز دادند. ایشان که در آن

1- . وزارت اطلاعات و جهانگردی؛ ایران و انقلاب شاه و ملت، ص 97؛ و: روزنامه آیندگان، سال 8، ش 2273، پنجشنبه 26 تیر 1354، ص 4.
2- . روزنامه آیندگان، سال 8، ش 2273، پنجشنبه 26 تیر 1354، ص 4.
3- . روزنامه آیندگان، سال 9، ش 2521، یکشنبه 26 اردیبهشت 1355، ص 6.
4- . برای نمونه بنگرید به: روزنامه آیندگان، سال 10، ش 2834، چهارشنبه 11 خرداد 1356، ص 13؛ و: روزنامه آیندگان، سال 10، ش 2863، سه شنبه 14 تیر 1356 [صص ویژه خراسان] و رستاخیز کارگران، سال 2، ش 35، 25 آبان 1356، ص 11.