پژوهشی در اعجاز علمی قرآن صفحه 434

روشن است امّا در اینجا تذکر دو مطلب لازم است:

اولا:در آیه سخن از آدم نیست بلکه سخن از«بنی آدم»(نسل آدم)است.

و ثانیا:سخن از پشت حضرت آدم نیست تا بخواهد همه ذریه او در پشت او جمع شوند بلکه«ظهورهم»(پشت نسل آدم)در آیه مطرح است.

پس بنظر می رسد که طرح اشکال بخاطر عدم دقت در خود آیه بوده است.

مرحله سوّم:آفرینش انسان از منی:

اشاره

قرآن کریم در چند مورد سخن از«منی»می گوید و خلقت انسان را از آن می داند:

أَ فَرَأَیْتُمْ ما تُمْنُونَ أَ أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ (1)«آیا آنچه را[که به صورت منی]فرومی ریزید دیده اید؟آیا شما آن را خلق می کنید یا ما آفریننده ایم.» وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثی مِنْ نُطْفَهٍ إِذا تُمْنی (2)«و هم اوست که دو نوع می آفریند:نر و ماده از نطفه ای چون فروریخته شود.» أَ لَمْ یَکُ نُطْفَهً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنی (3)«مگر او[قبلا]نطفه ای از منی نبود که ریخته می شود؟» تذکر:آیاتی که در بحث«خلقت انسان از آب»مورد استناد قرار گرفت بنا بر یک تفسیر نظر به منی داشت پس آن آیات نیز می تواند در اینجا مورد استناد قرار گیرد.آیات مورد نظر عبارتند از:انبیاء30/-نور45/-فرقان54/-سجده8/-مرسلات20/-طارق6/.

منی در لغت:

راغب اصفهانی منی را به معنای تقدیر(اندازه زدن)می داند.و آیات فوق را به معنای تقدیر کردن الهی می داند. (4)

صاحب مقاییس اللغه نیز اصل کلمه را از تقدیر می داند و معتقد است منی انسان را منی گویند چون که خلقت انسان از آن مقدر می شود.

1- (1) واقعه58/-59.
2- (2) نجم45/-46.
3- (3) قیامت37/.
4- (4) مفردات راغب اصفهانی،ماده منی.