فروغ ولایت در دعای ندبه صفحه 53

[30] هر آینه در اقتدای شما به رسول خدا خیر و سعادت بسیار است. (سوره احزاب، آیه21).

[31] سوره آل عمران، آیه103.

دعای ندبه و آیه مودت

در جمله «ثم جعلت أجر محمد صلواتک علیه وآله مودتهم فی کتابک فقلت قل لا أسألکم علیه أجراً الا الموده فی القربی» چند ایراد شده است:

1 اینکه ضد قرآن است؛ زیرا با آیه104 سوره یوسف: (وما تسألهم علیه من أجر) و آیه 86 سوره ص: (قل ما أسألکم علیه من أجر) و آیات دیگر، منافات دارد، پس چگونه در آیه «سوره شوری» که آیه مودّت است، و در دعای ندبه آورده شده خدا فرموده بگو اجر رسالتم دوستی با اهل بیت من است؟

چگونه یک جا می فرماید اجر از شما نمی خواهم، و در جای دیگر می فرماید می خواهم؟

2 سوره شوری مکی است، و آن وقت امام حسن و امام حسین علیهما السلام نبودند، و اهل بیت و آیه تطهیری نازل نشده بود تا اینکه خدا بفرماید به مشرکین چنین بگو؟

3 مشرکین، رسالت آن حضرت را قبول نداشتند، چگونه اولاد و عِترت او را دوست بدارند و آن را اجر رسالت حساب کنند؟

بنا بر این، تفسیر آیه

این نیست که بگو من اجری نمی خواهم مگر مودت خویشاوندانم را، بلکه این آیه خطاب به مشرکین است. خدا فرموده: به مشرکین بگو مرا به خیر شما امید نیست، شر مرسانید. یعنی به ایشان بگو: از شما چیزی نمی خواهم تا خیال کنید ادعای من برای دنیا طلبی است، بلکه خویشی مرا با خودتان مراعات کنید، زیرا رسول خدا با مشرکین قریش فامیل بود، پس در این آیه می خواهد بفرماید مودت و خویشی مرا مراعات کنید و مرا آزار و انکار نکنید. در اینجا مفسرینی که متوجه نزول آیه بوده اند «إلاّ» را به معنی «بل» گرفته اند، و اگر غیر این باشد آیه لغو می شود. و خدا که لغو نمی گوید. مفسرین شیعه و سنی اکثراً بر خلاف ظاهر آیه سخن گفته اند.