مجموعه سروده های دیدار صفحه 1

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحیم لیت شعری أین استقرت بک النوی بل أیّ أرض تقلّک أوثری بس طعنه زهجران رخ یار شنیدیم از بار گران غم ایام خمیدیمما تشنه دیدار جمال رخ یاریم زین روی، از این کوی به آن کوی دویدیممعشوقا!عمق انتظارتو به همه ی تاریخ برمیگردد، آن دم که جهان را سیاهی فراگرفت،نوید پرتو افکنی خورشید،آرامش همگان بود. مسیح اگر به آسمان عروج کرد چشم انتظار ظهور تو بود و حسین علیه السلام آنروزکه درقتلگاه آرام گرفت به امید قیام تو سر بر آسمان دوست سائید که: این الطالب بدم المقتول بکربلاء انتظار تو، ندبه عشق بود و هر که در این وادی مویه سرداد خود را در جمع یاران تو دید و در حجره محبت «یُحبّهم و یحبونه» معتکف شد که طی این منزل را جز طریق محبّت راهی نیست. فردا که قیامت آشکار گردد هرکس که نه عاشق است ردّ خواهد بود انتظارتو، نه در سخن که دردمادم عشقبازی هزاران شهیدی است که با رقص سماع خوددرمیخانه ایران زمین،جام بقاء را به امید لقاء تو سر کشیدند. در جستن تو بسی جهانها بگذشته به زیر گام عاشقبنمای جمال خویش و بفزای در منزلت و مقام عاشق وزباده وصل خویش پر کن یکشب صنما تو جام عاشق انتظار تو از آن روی شیرین است که می

آیی و با آمدنت دل خسته عشاق را مرهم می نهی امّا چه توان کرد که دیدن همه خلق و محروم از روی تو بودن سخت و گران است: عزیز علی أن أری الخلق و لاتری و آیا جز سخن عاشقانه در فراق تو، گفته دیگری نیز هست؟ هر کس در فراق تو سرود، به حقیقت غزل سرایی کرد چون عاشقانه سرود اگر چه مثنوی و قصیده گفت عشق دگران بگردد از حال به حال عشق من و معشوق مرا نیست زوال مجموعه حاضر برگزیده اشعارشاعران ارجمندی است که درغیبت توسوختند وتو راحاضر دیدند وبرای ظهورت شاعرانه زمزمه کردند. سوز دل یعقوب ستمدیده زمن پرس اندوه دل سوخته دلسوخته داند درپایان از کلیه همکاران گرامی مخصوصا استاد محمود منتظری مقدم و برادر سید حبیب نظاری که در تدوین این مجموعه زحماتی را متقبل شدند صمیمانه سپاسگذاری می نمائیم. کمیته علمی دبیرخانه دائمی اجلاس دوسالانه بررسی ابعاد و جودی حضرت مهدی (عج)

خدا کند تو بیایی

چقدر منتظرم من، خدا کند تو بیایی نشسته پشت درم من،خدا کند تو بیایی!از آن درخت شکسته،ازآن پرنده ی خسته هنوز خسته ترم من، خدا کند تو بیاییهمیشه در سفری تو، بهاروبرگ و بری تو درخت بی ثمرم من، خدا کند تو بیاییغریب مانده ام اینجا، غریب مثل پرستو شکسته بال و پر من، خدا کند تو بیاییشب است وماه، تویی تو;نشان راه تویی تو ببین که در بدرم من، خدا کند تو بیاییمحمد رضا احمدی فر

نازنینا

به تمنای طلوع تو جهان، چشم به راه به امید قدمت،کون و مکان، چشم به راهبه تماشای تو، ای نوردل هستی، هست آسمان کاهکشان کاهکشان چشم به راه! رُخ زیبای تو را یاسمن آیینه بدست قد رعنای تو را سرو جوان چشم به راهدرشبستان شهود،اشک فشان دوخته اند همه شب تا به سحر،خلوتیان چشم به راهدیدمش فرشی ازابریشم خون میگسترد درسراپرده ی چشمان خودآن چشم به راهنازنینا! نفسی اسب تجلّی زین کن! که زمین گوش به زنگ است وزمان چشم به راه!آفتابا! دمی از ابر برون آ، که بود بی تو منظومه ی امکان، نگران; چشم به راه!زکریا اخلاص

موعود

بیا موعود!حسن مطلع این شعر،نام توست و با هر واژه، ضرباهنگ پولادین گام توستسر انگشتانم از موسیقی الهام تو رقصان و این گلنغمه ها آکنده از عطر کلام توستمرا آتش نزد این مستی جام از پی هر جام که افروزه ی این دور بی فرجام، جام توستبیاور فصل ها را بویی از اردیبهشت عشق شمیم این شقایق زارها مست از مشام توستشبانه، آفتابی شو که آیینه در آیینه تمام چشمها همه از خورشید همام توستپرازرنگین کمان است آسمان دررقص پرچمها برافراز آن شکوه سبز را، وقت قیام توست!ببین منظومه های آفرینش رو به پایان است سراپا شور!گل کن!نوبت حسن ختام توستمحمد تقی اکبری