مناجات منتظران جلد 2 صفحه 102

1- اصول کافی، کتاب الدّعاء، باب الالحاح...، ح4.

2- مَنِ استَدامَ قَرعَ الباب و لَج وَلَجَ (غرر الحکم و دُرر الکلم، ح3758).

3- فصل پنجم.

یکی از نمودهای کیفی اصرار در دعا، قسم دادن خداوند در هنگام دعاست. کسی که بر خواستن چیزی اصرار دارد، آن را با قسم و آیه طلب می کند و به هر زبانی که شرعاً مجاز باشد خدا را قسم می دهد که خواسته اش را برآورده سازد.

یکی دیگر از جلوه های اصرار در دعا، متوسّل شدن به اسباب و وسائطی است که در پیشگاه خدا آبرو دارند و خواندن پروردگار به وساطت آنان، اجابت دعا را سریع تر و سهل تر می سازد.

توسّل به اهل بیت علیهم السلام در دعای عبرات

نمونه ای از دعای بر تعجیل فرج که در آن توسّل به ذوات مقدّسه چهارده معصوم علیهم السلام به کار رفته، دعای «عبرات» است. این دعا بنابر تحقیق از ناحیه خود امام زمان علیه السلام صادر شده و مطالعه آن شدّت گرفتاری ها و ناراحتی های حضرت را در زمان غیبت تا حدّی نشان می دهد.(1) ما در این جا به مناسبت بحث، قسمتی از پایان دعا را که شامل توسّل به اهل بیت عصمت و طهارت از جمله خود امام عصر علیه السلام می باشد، نقل و ترجمه می کنیم:

إلهی... فَإنّی اَستَشفِعُ إلَیکَ بِکَرامَتِکَ وَ الصَّفوَهِ مِن أنامِکَ الدَّذینَ لَهُم أَنشَأتَ ما یَقِلُّ وَ یُظِلُّ وَ نَزَّلتَ ما یَدِقُّ وَ یَجِلُّ.

پروردگارا... پس من آقایی و کرامتت را نزد تو شفیع قرار می دهم و نیز (شفاعت می جویم) به برگزیدگان از آفریدگانت، آنان که کوچک و بزرگ را به خاطر ایشان آفریده ای و ریز و درشت را برای آنان نازل فرموده ای.

سپس به معرّفی یک یک این شفیعان بی نظیر می پردازند و از وجود مقدّس پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم آغاز می فرمایند:

اَتَقَرَّبُ إلَیکَ بِأوَّلِ مَن تَوَّجتَهُ تاجَ الجَلالَهِ وَ اَحلَلتَهُ مِنَ الفِطرَهِ مَحَلَّت.