حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 139

به جا نیاوردی و به سوی خداوند تقرب نجستی، چه اینکه تو حج نکردی.

پس شبلی، از کوتاهی و قصور در حجش به ناله و زاری افتاد و [پس از آن] پیوسته آداب حج می آموخت تا سال دیگر از روی معرفت و یقین حج بگزارد.

آنچه در تاریخ اسلام بر کعبه گذشت

عمرو بن دینارٍ وعُبیدالله بن أبی یزید: لَم یکُن عَلی عَهدِ النَّبی حولَ البَیتِ حائِطٌ، کانوا یصلّونَ حَولَ البَیتِ حتّی کانَ عُمَرُ، فَبَنی حولَهُ حائِطاً. قال عُبیدُاللهِ: جَدرُهُ قَصیرٌ فبناهُ ابنُ الزُّبیرِ. (1)

عمرو بن دینار و عبیدالله بن ابی یزید گفته اند: در زمان پیامبر (ص) اطراف خانه کعبه دیواری نبود و در اطراف کعبه نماز می خواندند. زمان عمر که فرا رسید، بر گرد آن دیوار کشید. عبیدالله گفته بود: دیوارش کوتاه است. پس ابن زبیر آن را بنا کرد [و بالا آورد].

الإمام الصادق (ع) : کانَتِ الکعبهُ عَلی عَهدِ إبراهیمَ تِسعَهَ أذرُعٍ وکانَ لَها بابانِ، فَبَناها عبدُالله بنِ الزُّبیر، فَرَفَعَها ثَمانِی عَشرَهَ ذِراعاً، فَهَدَمَها الحَجّاجُ فَبَناها سَبعَهً وعشرینَ ذِراعاً. (2)

امام صادق (ع) فرمود: کعبه در زمان ابراهیم (ع) ، نُه ذراع بود و دو در داشت. عبدالله بن زبیر آن را باز ساخت و ارتفاعش را هجده ذراع قرار داد. حجاج، آن را خراب کرد و آن را به ارتفاع بیست وهفت ذراع ساخت.