حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 23

الامام الصادق (ع) :

إنَّ العَبدَ المؤمِنَ حینَ یَخرُجُ مِن بیتِهِ حاجّاً لایَخطُو خُطوَهً

ولا تَخْطُو بِهِ راحِلَتُهُ إلاّ کَتَبَ اللهُ لَهُ بها حَسَنَهً ومَحا عنه سَیئَهً وَرَفَعَ لَهُ بِها دَرَجَهً. (1)

امام صادق (ع) فرمود: بنده مؤمن وقتی به قصد حج از خانه اش بیرون می آید، خود و مرکبش گامی برنمی دارند، مگر اینکه خداوند حسنه ای برای او می نویسد و گناهی را از او محو می کند و درجه ای برایش می افزاید.

الامام الصادق (ع) :

الحُجّاجُ یَصدُرونَ علی ثلاثَهِ أصنافٍ: صِنفٌ یُعتَقُ مِنَ النّار وصنِفٌ یَخرُجُ مِنْ ذنوبِهِ کَهَیئهِ یومٍ وَلَدتهُ اُمُّهُ وصِنفٌ یُحفَظُ فی أهلِهِ ومالِهِ، فذاکَ أدنی مایرجِعُ بِهِ الحاجُّ. (2)

امام صادق (ع) فرمود: حاجیان سه گونه از حج بازمی گردند: یک گروه از آتش نجات می یابند؛ گروهی از گناهانشان پاک می شوند، مانند روزی که از مادر زاده شده اند و گروهی هم تنها خانواده و مالشان حفظ می شود. این کمترین چیزی است که حج گزار، آن را با خود می آورد.

د) هزینه در راه حج

رسول الله (ص) :

النَّفَقَهُ فِی الحَجِّ کَالنَّفَقَهِ فی سَبیلِ اللهِ سَبعمِائَهِ ضِعفٍ. (3)

پیامبر خدا (ص) فرمود: انفاق در حج، هفتصد برابر انفاق در راه خدا پاداش دارد.

الإمام علی (ع) : - فی حَدیثِ الأربَعمِائَه: . . . دِرهَمٌ ینفِقُه الرَّجُلُ فی الحَجِّ

1- بحارالانوار، ج ٩6، ص 315.
2- کافی، ج 4، ص 253.
3- الجامع الصغیر، ج 2، ص 1٨1.