حج و عمره در آینه عترت (خلاصه و بازنویسی کتاب حج و عمره در قرآن و حدیث) صفحه 30

و قَد عَزَمتَ عَلی ذلکَ؟ قُلتُ نعم، قالَ:

إن فَعَلتَ ذلکَ فَأبشر بِکَثرهِ الْمالِ. (1)

اسحاق بن عمار می گوید: به امام صادق (ع) گفتم: من خود را آماده کرده ام که هر سال، خود یا کسی از خانواده ام با مال من به حج برود. فرمود: آیا بر این کار مصمم هستی؟ گفتم: آری! فرمود: اگر چنین کنی، مژده باد که مالت زیاد خواهد شد.

چهار - نور

الامام الصادق (ع) :

الحاجُّ لایَزالُ عَلیه نورُ الحَجِّ ما لَم یُلِمَّ بِذَنبٍ. (2)

امام صادق (ع) فرمود: حج گزار تا خود را به گناهی نیالوده، نورانیت حج با اوست.

الإمام الصادق (ع) :

ضَمانُ الحاجِّ المؤمِنِ عَلَی اللهِ، إن ماتَ فی سَفَرِهِ أدخَلَهُ الجَنَّهَ وإن رَدَّهُ إلی أهلِهِ لَم یُکتَب عَلَیهِ ذَنبٌ بَعدَ وُصولِهِ إلی أهلِهِ إلی مُنتَهی سَبعینَ لَیلَهً. (3)

امام صادق (ع) فرمود: ضمانت حج گزار با ایمان، بر خداست. اگر در سفرش بمیرد، او را وارد بهشت می کند و اگر او را به خانواده اش بازگرداند، پس از رسیدن به خانواده تا سپری شدن هفتاد شب، گناهی برای او نوشته نمی شود.

پنج - میهمان خدا

الإمام الصادق (ع) :

إنَّ ضَیفَ اللهِ عزَّوجلَّ رَجُلٌ حَجَّ واعتَمَرَ، فَهُوَ ضَیفُ

1- کافی، ج 4، ص 252.
2- کافی، ج 4، ص 252.
3- دعائم الإسلام، ج 1، ص 2٩4.