- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 5
- فصل اوّل: آداب پیش از سفر حج 5
- ١. آمادگی 6
- ٢. اخلاص 7
- ٣. شتاب 8
- 4. آموختن مناسک حج 8
- 5. تهیه مال حلال 10
- 6. ره توشه پاکیزه 11
- ٧. خواندن دعا هنگام خروج 12
- فصل دوّم: اهمیت عمره وحج 14
- اشاره 14
- اشاره 15
- ١. فضیلت عمره 15
- الف) عمره در ماه رجب 16
- ب) عمره گزاردن در ماه مبارک رمضان 17
- ٢. وجوب حج و شرایط آن 18
- اشاره 18
- الف) حکمت و فلسفه حج 19
- ب) فضیلت حج 20
- ج) پاداش حج 21
- د) هزینه در راه حج 23
- ه) قرض برای حج 24
- و) دشواری حج 25
- ز) پاداش کسی که در احرام بمیرد 26
- یک - خیر دنیا و آخرت 27
- ح) آثار حج 27
- دو - طهارت 28
- سه - ثروت و سلامتی 29
- چهار - نور 30
- پنج - میهمان خدا 30
- شش - حاجی در پناه خداوند 31
- یک - هلاکت 33
- ط) پیآمد ترک حج 33
- دو - کفر 34
- سه - ترک دستور اسلام 35
- ی) حج گزاری پیامبران 36
- فصل سوم: مناسک حج وعمره 37
- اشاره 37
- اشاره 38
- ١. احرام و حکمت آن 38
- الف) محل احرام 39
- ب) غسل احرام 40
- ج) لباس احرام 41
- د) نیت احرام 42
- ه) تلبیه 43
- اشاره 43
- یک- ثواب تلبیه و تکرار آن 44
- دو - بلند لبیک گفتن 46
- ٢. طواف و نماز طواف 47
- سه - قطع لبیک 47
- الف) توقف در صفا و مروه 50
- اشاره 50
- ٣. سعی بین صفا و مروه و فضیلت آن 50
- 4. حلق و تقصیر 51
- ب) پاداش سعی 51
- 5. عرفات و علت نام گذاری آن 52
- اشاره 52
- الف) وقوف در عرفات 54
- ب) مناجات در عرفات 55
- اشاره 56
- وقوف در مشعرالحرام 56
- 6. مشعرالحرام 56
- اشاره 58
- ٧. منا و علت نام گذاری آن 58
- الف) منا و ثواب وقوف در آن 58
- ب) رمی جمرات 61
- اشاره 61
- ثواب رمی 62
- اشاره 63
- ج) قربانی کردن 63
- دعا هنگام قربانی کردن 64
- ٨. طواف نساء و نماز آن 65
- ٩. فضیلت حج نیابتی 66
- ١٠. طواف وداع 67
- فصل چهارم: اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه 69
- اشاره 69
- ١. مکه مکرمه 70
- الف) نام های مکّه 70
- ب) فضیلت مکّه مکرمه 71
- اشاره 71
- یک - محللات حرم 72
- دو - محرمات حرم در مکّه 73
- سه - مکروهات حرم 75
- ج) مسجدالحرام 76
- اشاره 76
- یک - آداب وارد شدن به مسجدالحرام 77
- دو - مدفن پیامبران در مسجدالحرام 78
- سه - فضیلت نماز خواندن در مسجدالحرام 78
- د) خانه خدا 80
- یک - نام های خانه خدا 80
- دو - فضیلت کعبه 81
- سه - فضیلت نگاه کردن به کعبه 83
- ه) بهترین جای مسجدالحرام 84
- و) مقام ابراهیم 85
- اشاره 86
- ز) حجرالأسود 86
- استلام و بوسیدن حجرالأسود 87
- ح) حِجْرِ اسماعیل 88
- ط) حطیم 89
- ی) مُلتَزَم 90
- ک) مُستَجار 91
- اشاره 92
- ل) رکن یمانی 92
- صفا و مروه 93
- ٢. مدینه منوره 94
- اشاره 94
- الف) فضیلت اقامت کردن در مدینه 95
- ب) مدینه هجرتگاه و شهر محبوب پیامبر (ص) و زداینده پلیدی ها 96
- ج) آداب مدینه 97
- د) فضیلت مسجد النّبی 98
- ه) آداب مسجد النبی 99
- اشاره 99
- یک - فضیلت خواندن نماز در مسجدالنّبی 101
- دو - زیارت پیامبر (ص) 102
- سه - سلام دادن بر پیامبر (ص) 103
- چهار - شفاعت پیامبر (ص) 104
- پنج - پاداش زیارت کردن پیامبر (ص) 105
- شش - رعایت ادب در زیارت پیامبر (ص) 106
- و) ثواب و آداب زیارت حضرت زهرا (س) 107
- ز) زیارت امامان اهل بیت (ع) 108
- ح) زیارت قبور شهدا در مدینه منوره 109
- فصل پنجم: اخلاق در حج 112
- اشاره 112
- حُسن خُلق 113
- ١. اخلاق در موسم حج 113
- کمک به همراهان 113
- حفظ ره توشه 114
- شریک کردن دیگران در ثواب حج 115
- طواف کردن به نیابت از امامان 116
- دیدار امام 116
- توبه 118
- اطعام 118
- وداع با خانه خدا 118
- زود برگشتن از حج 119
- به مدینه رفتن 119
- صدقه دادن 120
- سوغات حج 121
- یاری رساندن به خانواده حج گزار 121
- وانهادن گناهان 122
- ٢. اخلاق بعد از حج 122
- دیدار با حج گزار 123
- فصل ششم: امورمتفرقه 124
- اشاره 124
- حدیث شبلی 125
- حاجی واقعی 125
- آنچه در تاریخ اسلام بر کعبه گذشت 139
- کتابنامه 140
الامام الکاظم (ع) :
مَن کانَ مِن مَکَّهَ علی مَسیرَهِ عَشَرَهِ أمیالٍ لم یَدْخُلها إلاّ بِإحْرامٍ. (1)
امام کاظم (ع) فرمود: هرکس از مکه به اندازه ده میل فاصله دارد، جز با احرام، وارد آن نشود.
الامام الرضا (ع) : فَإن قیلَ: فَلِمَ اُمِروا بِالإحرام؟
قیلَ لأن یَخشَعوا قَبلَ دُخولِهِم حَرَمَ الله وأمنَهُ ولئِلاّ یَلهُوا وَیَشتَغِلوا بِشَیءٍ مِن اُمورِ الدُّنیا ولَذّاتِها وَیَکونوا صَابرینَ فیما هُم فیهِ قاصِدینَ نَحوَهُ مُقبلینَ عَلَیهِ بکُلِّیتهِم. (2)
امام رضا (ع) فرمود: همانا مردم، مأمور شده اند که احرام ببندند، تا پیش از ورود به حرم امن خداوند خشوع پیدا کنند و به چیزی از کارهای دنیا و زینت ها و لذّت های آن، سرگرم و مشغول نباشند و در راه آنچه به سوی آن آمده اند، شکیبا باشند و با همه وجودشان رو به خانه خدا آورند.
الف) محل احرام
عَنْ ابنِ عبّاس: إنّ النّبی وَقَّتَ لأهْلِ المَدینَهِ ذَاالحُلَیفَهِ ولأهْلِ الشّامِ الجُحْفَهَ ولأهْلِ نَجْدٍ قَرنَ المَنازِلِ ولأهْلِ الیمَنِ یلَمْلَمَ. هُنَّ لَهُنَّ ولِمَن أتی عَلَیهِنَّ مِنْ غَیرِهِنَّ مِمَّنْ أرادَ الْحَجَّ والعُمرَهَ وَمَنْ کانَ دُونَ ذلکَ فَمِنْ حَیثُ أنْشَأ حتَّی أهلُ مکَّهَ مِن مَکَّهَ. (3)
ابن عباس می گوید: پیامبر خدا (ص) برای اهل مدینه، «ذو الحُلَیفه» و برای
1- وسائل الشیعه، ج ٩، ص 6٨.
2- حج و عمره در قرآن و حدیث، ص 3٠4.
3- صحیح بخاری، ج 2، ص 554.