امام روزگار ما صفحه 14

قادر

پارسال قمه کش قهّاری بود، یک سر و گردن بزرگتر از همه قُلدرهای شهر؛ اما امسال غم هجران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، بر دوشش سنگینی می کرد و ادیبانه می گفت: «ما را چه به قُلدری وقتی خدا اراده کرده امام، از اوّل زندگی، مَظهر قدرت و اقتدارش باشد؟! پس او با قدرت نمایی پروردگارش عجین شده است! حال چون گوش در ژرفای دوران زندگی حضرتش تیز کنیم، هم دوران اختفاء، هم دوران غیبت(صغری و کبری) و هم دوران ظهور، هر سه فریاد می زنند: خدا قادر است، خدا قادر است، خدا قادر است!»

گردنش هم پیش خدا و امامش از مُو باریکتر شده بود!