نینوا و انتظار: تاملی نو صفحه 48

صفحه 48

«عاشورا»، انتظار برآورده نشده شیعه است و «انتظار»، عاشورای برآورده شده شیعه.

حرکتی جهانی و به وسعت آمال همه انسان های تاریخ، پشتوانه و عقبه ای می خواهد به استحکام کربلا که هرگز به سردی و خاموشی نگراید.(1)

«انتظار»، ادامه عاشورا، غدیر و بعثت است و «ظهور»، روز فرج و مخرج حسین(2) و ثمره خون او که در شریان تاریخ به جوش آمده است.

«انتظار» بشارتی است به حق، بر همه دردها و آلام شیعه در کربلا و تاریخ.

مهدی(علیه السلام)، باری را که حسین(علیه السلام) در مسیر کوفه، در کربلا به زمین گذاشت؛ به کوفه می رساند.

مهدی(علیه السلام)، پرچم افتاده حسین(علیه السلام) را بر خواهد افراشت و آرمان های بلند او را تحقّق خواهد بخشید.

مهدی(علیه السلام)، بذری را که حسین(علیه السلام) در کربلا کاشت و دیگر امامان آن را بارور کردند و خودش در دوران غیبت به حراست آن همت گماشت، با دستان پرتوانش غرس خواهد کرد.

«انتظار و عاشورا» دو بال پرواز شیعه است ؛ اگر این دو نبود، چشمه «غدیر» می خشکید.


1- پیامبر(صلی الله علیه وآله) می فرماید: «ان لقتل الحسین حرارهً فی قلوب المؤمنین لا تبرد ابداً» . (مستدرک الوسائل ، ج 10، ص 318، ب 49، ابواب المزار ، ح 13).
2- «فاجعل لنا من امرنا فرجاً و مخرجاً یا ارحم الراحمین» دعای امام حسین(علیه السلام). پیامبر در جای دیگر می فرماید: «ان للحسین فی بواطن المؤمنین معرفهً مکتومه» ( بحارالانوار ، ج 43، ص 272). امام صادق(علیه السلام) نیز فرموده است: «من اراد الله به الخیر قذف فی قلبه حبّ الحسین و حبّ زیارته و من اراد الله به السوء قذف فی قلبه بغض الحسین و بغض زیارته» ( کامل الزیارات ، ص 143).
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه