حقیقت غیبت از منظر روایات صفحه 29

معنای غیبت

معنای لغوی غیبت در فصل پیش ارائه شد؛ اما در روایات، معانی متعددی برای غیبت بیان شده است. در برخی روایات، غیبت به معنای «دیده نشدن» آمده است، بدین معنی که حضرت، مردم را می بینند ولی آنان نمی توانند حضرت را ببینند. البته این مورد مختص زمان و مکان خاصی می باشد.(1)

در برخی دیگر از روایات، غیبت به معنای «ندیدن جسم» آمده است.(2) در برخی روایات دیگر، غیبت به معنای «دیده شدن و شناخته نشدن» آمده است، بدین صورت که حضرت در بین افراد، حضور، و با آنها برخورد دارند و حتی سخنانی بین آنها رد و بدل می شود ولی آنها حضرت را به عنوان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نمی شناسند.(3)

در بخش بعد، به تفصیل به این معانی پرداخته شده و علت تعدد این معانی بیان گشته است.

چگونگی غیبت

در متون روایی، چگونگی غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دو صورت بیان شده است. در برخی، «غیبت شخص» مطرح است و در برخی «غیبت شخصیت».

1- کمال الدین و تمام النعمه، ص133، 345، 351؛ الغیبه، ص175 و کافی، ج1، ص398.
2- کمال الدین و تمام النعمه، ص370، 381، 410؛ الغیبه، شیخ طوسی، ص202.
3- کمال الدین و تمام النعمه، ص341، 440، الغیبه، شیخ طوسی، ص363، الغیبه، نعمانی، ص141 و کافی، ج1، ص397.