پژوهشی در علوم قرآن صفحه 150

آیه این می شود که تفسیر قرآن را کسی جز خداوند و راسخان در علم نمی دانند.

البته راسخان در علم همه در یک مرحله نیستند. ژرف اندیشانی چون عترت علیه السلام در ب_الاترین م_رت_ب_ه رس_وخ در علمند. آنان قرآن ناطق هستند. آنها نوعی از معارف را غواصی می کنند. چون خود متصل به وحی و معارف قدسی هستند. پیروان آنها که سلوک راه آنها را دارند و بهره ای از ژرف ان_دی_ش_ی دارن_د، ب_ه_ره ای از ت_فسیر و تبیین آیات الهی خواهند داشت.

با این بیان اگر در روایات راسخان در علم را به عترت رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم تفسیر شده باشد، به لحاظ مصداق بارز و فرد اعلی می باشد، ن_ه از آن جهت که منحصر در آنها باشد، عن ابی عبداللّه علیه السلام نحن الراسخون فی العلم و نحن نعلم ت_أوی_ل_ه،(1) «از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرموده است که راسخان در علم که تأویل قرآن را می دانند، ما هستیم».

خود روایت راسخان در علم را دارای مراتب معرفی می کند. رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم را افضل از همه معرفی م_ی نماید، فرسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم افضل الراسخین فی العلم، (2) «رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم برترین فرد از راسخان در علم می باشد».

چرا قرآن مشتمل بر متشابه است؟

م_م_ک_ن اس_ت اکنون این سؤال در مقابل چشمان خوانندگان سبز شود که چرا قرآن مشتمل بر آی_ه های متشابه است. آیا اگر تمام آیه ها محکم بودند چه می شد؟

آیا وجود متشابهات، زمینه انحراف نیستند. چرا خدا تمام آیات خود را محکم نازل نکرده است؟!

در پ_اس_خ ای_ن س_ؤال ب_رخی گفته اند چون به دست آوردن احکام و معارف از متشابهات زحمت ب_یشتری دارد، و از طرفی هر مقدار کار سخت تر باشد، اجر پاداش بیشتر خواهد داشت، برای کسب پاداش برتر قرآن مشتمل بر متشابه است.

برخی دیگر گفته اند اگر قرآن مشتمل بر متشابه نبود گروه ها و فرقه های گوناگون به آن