پژوهشی در علوم قرآن صفحه 199

«ما ب_ر ه_ر ان_سان از رگ گردن نزدیک تر هستیم و دو فرشته مراقب که از سمت راست و چپ او آم_اده نشسته اند و هر سخنی را از او سر می زند آن را ضبط می کنند، تا آن هنگام که لحظه سخت ج_ان دادن ف_را رس_د و هر نفسی را حرکت دهنده و گواهی همراه اوست. تو ای انسان از این واق_عه در غفلت بودی، اکنون که پرده ها را کنار زدیم چشم های تو تیز بین شده حقایق را می بینی. پ_س ه_مراه او گوید این همان انسان است که نزد من آماده و مهیا بوده، آنگاه ندا رسد که کافران لجوج را به جهنم افکنید».

ب _ سجع متوازن

س_ج_ع م_توازن و آن در مواردی است که واژه های آخر جمله و پاراگراف تنها در وزن نه در روی هماهنگ باشند مانند «تیغ، تیز» «کیف، دیو» زار، ساک».

در ق_رآن م_ان_ن_د و ال_س_م_اء و ال_ط_ارق و ما ادریک مالطارق النجم الثاقب ان کل نفس لما علیها ح_اف_ظ (1) «س_وگ_ن_د ب_ه آسمان و طارق، و تو چه می دانی طارق چیست؟! آن ستاره ای درخشان است که نورش فرو می رود، برای هر نفسی از سوی خدای سبحان مراقب وجود دارد».

و مانند: الحاقه ما الحاقه و ما ادریک ما الحاقه کذّبت ثمود و عاد بالقارعه فاما ثمود فاُهلکوا بالطاغیه و اما عاد فاُهلکوا بریح صر صر عاتیه ... کانهم اعجاز نخل خاویه فهل تری لهم من باقیه (2) «روزی ک_ه حقایق آشکار شود، آن روز را نمی دانی چگونه روزی است، همانا قوم ثمود و عاد آن را دروغ م_ی پ_نداشتند. اما عاقبت قوم ثمود و هلاکت آنها به خاطر طغیان و سرکشی خودشان بود، و ام_ا ق_وم عاد آنها هم با بادهای تند طوفان زا و ریشه کن کننده که به صورت مستمر بر آنها وزیدن گ_رفت، هلاک شدند به طوری که همانند نخل هایی که از ریشه برآیند ریشه کن شدند»، بسیاری از واژه های پایانی آیات قرآن مزین به سجع متوازن است.