پژوهشی در علوم قرآن صفحه 20

اگر آن چنان باشد نبوت رحمان_ی اس_ت. آن_گ_اه وق_ت_ی ق_راین و شواهدی که ورقه گفته بود به عنوان نشانه های نبوت در رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم مشاهده شد، مطمئن شد، که به مقام رسالت مبعوث شده است (1) !!

افسانه «غرانیق»

م_ش_اب_ه ای_ن داس_تان، «افسانه غرانیق» است که رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم از این که وحی الهی بین او و اقربای کافرش جدایی افکنده بود ناراحت بود! و امیدوار بود که آیه ای نازل شود موجب التیام و همدلی با اق_وام او گردد. در هنگامی که سوره نجم نازل می شد و حضرت آن را تلاوت می نمود به این آیه ها که رسید، أفرأیتم اللات و العزی و مناه الثالثه و الاخری؛ «ای مشرکان آیا دو بت بزرگ «لات و عزی» را دیدید، آیا سومین بت، «منات» را دیدید».

در این هنگام شیطان به صورت حیوانی سفید بر او ظاهر شد و این جمله را اضافه کرد، تلک الغرانیق العُلی و ان شفاعتهن لترجی؛ «اینها سفید پوشان بلند مرتبه هستند که امید شفاعت آنها می رود». ح_ض_رت هم این جمله ها را قرائت کرد آنگاه سوره را ادامه دادند! مسلمانان و نیز مشرکان مکه از ای_ن م_وضع گیری خوشحال شده و سجده کردند (2) !

باور نمودن این افسانه ها در مورد وحی ن_اش_ی از آگاهی نداشتن به ویژگی های وحی و رسالت است. که پیامبر در عرصه نبوت شک می کند که پیامبر شده یا نه، آنگاه به تأیید یک عالم نصرانی مطمئن می شود که پیامبر شده است! و یا پیامبر القائات شیطان را از الهامات رحمان تشخیص نمی دهد. در لابلای آیه های قرآن، آیه های شیطانی را قرائت می کند! افسانه بودن این داستانها آشکار است و هیچ مسلمانی با شناختی که از نبوت و مقام وحی دارد، ب_ه ای_ن اف_س_انه ها توجه ندارد گرچه اینها بهانه به دست مستشرفان معاند و بهانه جو م_ی ده_د و ب_اع_ث خ_ورده گیری به اسلام و رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم می گردد. برای زدودن این تهمت ها،