پژوهشی در علوم قرآن صفحه 21

ب_ر ع_ل_م_ای اه_ل س_ن_ت اس_ت ک_ه ای_ن اف_س_انه ها را از باورهای خویش تطهیر کنند. و بهانه به دس_ت دش_م_نان اسلام و قرآن ندهند. عرصه وحی عرصه تردید بردار نیست تا پیامبری در مقام نبوت خ_ودش شک کند، یا القائات را با وحی به اشتباه بگیرد. صحنه وحی آشکاری و آگاهی محض است. هیچ حقیقت ب_ه چ_ی_ز دیگر مشتبه نمی شود. راه های دریافت وحی بسیار مطمئن است که هیچ گونه راه نفوذ شیطان و یا بروز نسیان و اشتباه در آن راه ندارد.

راه های دریافت وحی

اشاره

چ_گ_ون_گ_ی دریافت وحی را در یک تقسیم کلی می توان به دو قسم با واسطه و بی واسطه تقسیم نمود. هر دو راه مطمئن و بدون نفوذ شیطان و نسیان و امثال این کاستی های می باشند. این دو راه را مورد بررسی قرار می دهیم.

الف: وحی لدنی

ق_سم اول که وحی بی واسطه است، که پیامبر به طور مستقیم بدون وساطت هیچ موجود دیگری حتی جبرئیل و فرشته، وحی از جانب خدای سبحان دریافت می کند. به این آموزه «وحی ل_دن_ی» گ_ف_ته می شود؛ یعنی آموزه الهی از نزد خدای سبحان است، و انک لتلقی القرآن من لدن حکیم علیم؛ (1) «تو قرآن را از نزد خدای حکیم و علیم دریافت می کنی».

در گرفتن این وحی هیچ چیز واسطه نیست، بلکه عروج و صعود و قرب معنوی پیامبر به آن مرحله قاب ق_وس_ین؛ به آن مرحله ای که حتی فرشته وحی را یارای همراهی نمی باشد، شرط است، تا وحی را م_ستقیم دریافت نماید. حال این گونه وحی آیا تنها معارف عمیق الهی و مفاهیم قرآن است یا در م_رح_له الفاظ هم چنین شیوه تحقق دارد؟ این بحث دیگری است. آنچه مسلم است رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم وحی لدنی این چنین داشته است.