پژوهشی در علوم قرآن صفحه 223

قرآن و بارش باران

ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف الیل و النهار و الفلک التی تجری بما ینفع الناس و ما انزل اللّه م_ن ال_سماء م_ن ماء فاحیا به الارض بعد موتها و بث فیها من کل دابه و تصریف الریاح و السحاب المسخر بین السماء و الارض لایات لقوم یعقلون (1) «به حقیقت در آفرینش آسمان ها و زمین و جانشینی شب و روز، کشتی ها که در دریا در حرکت ه_س_تند با منافعی که دارند، و باران که خدا از آسمان نازل می کند و زمین را با بارش باران زنده کرد ب_عد از اینکه زمین مرده بود، و جانداران را بر روی زمین روان ساخت و چرخش بادها و ابر که بین زمین و آسمان مسخر خداست؛ در تمام این ها نشانه های خداست برای کسانی که بیاندیشند».

و اخ_ت_لاف الیل و النهار و ما انزل اللّه من السماء من رزق فاحیا به الارض بعد موتها و تصریف الریاح آیات لقوم یعقلون (2) «در ج_ان_ش_ی_ن شدن شب و روز و آنچه به عنوان روزی خدا از آسمان نازل می کند (باران) به وسیله آن زمین را پس از مردگی زنده می کند و چرخش های بادها نشانه هایی برای خدای سبحان است، برای آنان که بیاندیشند».

در آی_ه اول سخن از آفرینش زمین و آسمان ها و پدید آمدن روز و شب و پس از آن سخن از نزولات ج_وی اس_ت. م_علوم می شود که پدید آمدن روز و شب در اثر گردش وضعی زمین در نزول باران ن_قش دارد. همان نکته که پیشتر بدان اشاره شد که گردش زمین نقش محوری در جابه جایی نور خ_ورشید و نیز دمای هوا دارد که موجب پدید آمدن باد می شود و حرکت باد موجب پیدایش باران اس_ت. آنگاه سخن از گردش های چرخشی بادها می باشد که پیدایش ابر را سبب می گردد. در آیه دوم نیز بعد از اینکه سخن از پیدایش شب و روز است سخن از نزولات جوی می باشد همانند آیه اول.

دق_ت در دو آیه و نیز آیات مشابه، ارتباط پدیده های جوی را بخوبی نشان می دهد.