- ویژگی های قرآن 1
- انگیزه قرآن 1
- پیشگفتار 1
- قرآن پژوهی 3
- اهمیت علوم قرآنی 3
- ویژگی های این نوشتار 4
- اشاره 5
- وحی یا آموزه الهی 5
- قرآن و آموزه الهی 6
- کار برد قرآنی وحی 7
- معنای وحی 7
- وحی همگون انبیا 9
- حقیقت وحی 10
- ویژگی های وحی 11
- الف: آگاهی فرابشری 11
- ب: وحی، آموزه ای شفاف 12
- اشاره 12
- مراحل آگاهی انسان 13
- 1_ خود آگاهی 13
- 2_ آگاهی کسبی 13
- ج:وحی شک بردار نیست! 14
- تحلیل های ناسازگار از وحی 16
- نقد و بررسی 17
- تشخیص وحی 19
- افسانه «ورقه بن نوفل» 19
- افسانه «غرانیق» 20
- اشاره 21
- راه های دریافت وحی 21
- الف: وحی لدنی 21
- ب: وحی با واسطه 22
- گذری به آنچه گذشت 23
- معنای نزول 24
- اشاره 24
- اشاره 24
- نزول وحی 24
- زمینه وحی فراگیر 25
- آغاز بعثت 27
- اشاره 27
- اشاره 29
- اولین آیه ها 29
- قرآن چگونه نازل شده است؟ 32
- دیدگاه ها 34
- استدلال عامه 38
- آخرین سوره 40
- بررسی یک نکته 41
- نام گذاری سوره ها 42
- فضای مکه 44
- فضای مدینه 45
- اسباب نزول 47
- شأن و مقام اختصاصی 49
- اشاره 51
- سخنی با فخر رازی 51
- معیار مکی و مدنی 52
- راه شناخت مکی و مدنی 53
- سوره های مکی 54
- معنای آیه 55
- اشاره 55
- سوره های مدنی 55
- معنای اصطلاحی آیه 56
- کار برد آیه در روایات 57
- توقیفی بودن حدود آیه ها 58
- فایده شناخت آیه ها 60
- آخرین آیه 62
- سخنی با سیوطی 63
- اشاره 63
- گذری بر مطالب این بخش 64
- واژه «جمع» 66
- تدوین و جمع قرآن 66
- دیدگاه ها 67
- بررسی 71
- مراحل تدوین 72
- انگیزه مرحله اول 73
- مرحله اول 73
- اشاره 73
- نویسندگان وحی 74
- جواب یک اشکال 79
- ترتیب آیه ها 80
- انگیزه مرحله دوم 81
- اشاره 81
- مرحله دوم 81
- مرحله سوم 82
- اشاره 82
- انگیزۀ مرحله سوم 83
- تعداد قرآنهای مرحله سوم 84
- موفقیت مرحله سوم 85
- دیدگاه علی علیه السلام 86
- قرآن علی علیه السلام 87
- ویژگی های قرآن علی علیه السلام 88
- سرنوشت قرآن علی علیه السلام 89
- مصحف های دیگر 90
- قرآن با چه خطی نوشته می شد؟ 92
- قرآن بر چه چیز نوشته می شده است؟ 93
- اشاره 94
- مروری بر مطالب این بخش 94
- صیانت قرآن 94
- دلیل تواتر 95
- استدلال به آیه های قرآن 95
- پاسخ شبهات 96
- قرائت متواتر در قرآن 99
- اشاره 99
- تأسیس قاعده 100
- دیدگاه منتخب 100
- معنای قرائت 100
- برهان عقلی 101
- رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم و اختلاف قرائت 103
- اختلاف لهجه 105
- ائمه علیهم السلام و اختلاف قرائت 106
- اشاره 106
- احتمال دیگر 109
- عوامل اختلاف قرائت 110
- پدیده اختلاف قرائت 110
- روایات اَحرف سَبعه 111
- قراء سبع 113
- اشاره 116
- تواتر قرآن 116
- سبب تواتر 117
- تواتر یک قرائت 118
- کدام قرائت متواتر است؟ 119
- قرائت های حاشیه ای 124
- فقهاء و قراء سبع 124
- ادله فقهای شیعه 125
- اجماع 127
- نقد اجماع 129
- توجیه تواتر 130
- اشاره 130
- قرائت عاصم 132
- ملاک صحت قرائت 133
- مروری به آنچه گذشت 134
- پیدایش این بحث 136
- محکم و متشابه 136
- معنای محکم 137
- معنای متشابه 138
- اشاره 138
- دیدگاه ها 138
- عوامل ابهام واژه 139
- دیدگاه صحیح 144
- اشاره 146
- تفسیر متشابهات 146
- خطر پیروی از متشابهات 147
- تاویل چیست؟ 148
- چرا قرآن مشتمل بر متشابه است؟ 150
- مروری بر آنچه در این بخش گذشت 152
- شیوه های قانون گذاری 154
- ناسخ و منسوخ 154
- یهود و امکان نسخ 155
- اقسام نسخ 156
- اقسام ناسخ 157
- موارد نسخ 158
- فخر رازی و توجیه مرام 162
- آنچه در این بخش گذشت. 163
- اهمیت سخن 165
- اعجاز قرآن 165
- اعجاز در سخن 165
- مراتب و اعجاز در سخن 167
- فراخوانی قرآن 168
- رمز اعجاز 170
- بی پایگی صرفه 171
- حقیقت اعجاز 172
- اعجاز و توحید 174
- انگیزه اعجاز 175
- اعجاز جاوید 175
- علم و اعجاز 176
- اعجاز و کرامت 177
- اعجاز و سحر 177
- ابعاد اعجاز قرآن 178
- اشاره 178
- بخش اول زی_با سخ_ن 179
- اشاره 179
- الف _ ویژگی های حروف و واژه 180
- ویژگی های سخن 180
- ب _ انتخاب اعراب 185
- ج _ ساختار جمله 187
- نمونه دیگر 191
- قرآن و تمثیل 192
- نمونه های دیگر 194
- قرآن و استعاره 194
- اشاره 197
- سجع 197
- الف _ سجع متوازی 197
- اقسام سجع 197
- ب _ سجع متوازن 199
- ج _ سجع مُطَرَّف 200
- بخش دوم: سخن زیبا 201
- ابعاد معارف قرآن 201
- ابعاد انسان 201
- گرایش فطری 202
- اشاره 202
- دو مبدأ، دو گرایش 202
- گرایش طبیعی 204
- دو راهنما، دو سرنوشت 205
- قرآن و روابط سیاسی و بین المللی 206
- اشاره 208
- پیمانها 208
- قرآن و حقوق انسانی 208
- عدالت 209
- احسان 210
- تفاوت در روابط 211
- دوستی با کفار! 212
- پذیرش ولایت کفار! 212
- حفظ اسرار 213
- هوشیاری سیاسی و دفاعی 214
- اعجاز و دانش بشر 219
- گردش کرات آسمانی 220
- پدیده های جوی 221
- قرآن و بارش باران 223
- اُمی بودن رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم 224
- اشاره 224
- اعجاز عددی 225
- زبان قرآن 227
- اشاره 227
- دو چهره پیامبران 228
- وحی در قالب لفظ 229
- سخن و مخاطب 230
- مخاطب قرآن 231
- پیامبر و زبان قوم 232
- الف: واژگان گویشی 233
- ویژگی های زبان قوم 233
- زبان قوم چیست؟ 233
- ب: قرار دادی بودن مفاهیم 233
- ج: قواعد سجاوندی و فنون سخن 234
- د: فضای سخن 234
- قرآن و زبان قوم 235
- دی_دگ_اه پنجم 236
- زبان قرآن از زبان قرآن 237
- الف: واژگان عربی 239
- ویژگی های زبان قرآن 239
- ب: فنون زبان عربی 239
- ج: شیوهای محاوره 240
- 1_ مثال های قرآن 241
- 2_ سوگند و نفرین 245
- 3 _ طرح آداب و رسوم 247
- 4 _ دانش مخاطب 249
- 5 _ رهنمود به واقعیت ها 250
- 6_ جدال 252
- 7_ فضای سخن 253
- 8 _ شأن نزول و طرح سؤال 255
- 10_ توصیف ها 260
- 11_ فرهنگ مردگرایی 265
- خطاب های قرآن 266
- واقعیت های اجتماعی 269
- خاستگاه واقعیت های اجتماعی 270
- 12_ تسامح و مبالغه 273
- بازتاب فرهنگ زمانه 276
- نگاهی به آنچه گذشت 277
- زبان دیگر قرآن 279
- عترت علیهم السلام و زبان قرآن 279
- تلاوت قرآن 281
- اشاره 281
- آداب تلاوت 283
- ضرورت سبک شناسی 288
- سبک شناسی و روشها 288
- الف: تفسیر به ماثور یا روایی 289
- روش ها 289
- اشاره 289
- پی آمد این روش 291
- ب: بی نیازی از روایات 292
- ج: عرفانی و باطنی 293
- د: تفسیر شهودی 294
- ه_: علم گرایی 294
- اشاره 294
- و: روش الحادی و مادی 296
- بررسی 296
- ز: تفسیر قرآن به قرآن 299
- ح: تفسیر موضوعی 300
- اشاره 300
- پیشینه این روش 301
- نگاهی دیگر 303
- تفسیر به رای چیست؟ 304
- دیدگاه دیگر 305
- نقش عقل 307
- مقام رفیع عترت علیهم السلام 310
- الف: حق محوری 311
- محورهای اتحاد قرآن و عترت علیهم السلام 311
- ج: کوثر معارف 312
- ب: صراط مستقیم 312
- د: عروه الوثقی 313
- عترت مفسر قرآن 314
- روش صحیح در تفسیر قرآن 317
- روایت مخالف قرآن 318
- کدام روایت مفسر قرآن است؟ 318
- خلاصه آنچه گذشت 319
- گزیده منابع 321
نمی شود، زیرا مفهوم محاوره ای قرآن برای همگان است. منظور این روایات مقصود قرآن، مفاهیم ژرف و عمیق و تأویل قرآن می تواند باشد.
روش صحیح در تفسیر قرآن
بنابراین روش صحیح در تفسیر قرآن، این است که ابتدا با آشنایی به ویژگی های زبان قرآن مفهوم محاوره ای آیه ها را به دست آورد، لیکن مفسر خود را نباید بی نیاز از عترت بداند. بعد از برداشت مفهوم م_ح_اوره ای به سراغ روایات و سیره عترت رفته از آنها بهره بگیرد. برداشت خود را عرضه بر مفاد روایات نماید. و ن_یز مفاهیم عمیق را از آثارعترت بدست آورد و در بدست آوردن احکام، روایات معتبر را ملاک و میزان قرار دهد، نه قیاس و دیدگاهای عقلی را ملاک قرار ندهد.
این روش از تفسیر به رای در امان خواهد ماند. این روش از کندروی و تندروی و عقل گرایی و علم گرایی مصون خواهد ماند. همان راهی ک_ه مفسر کبیر المیزان در این عصر پیمود. آن هم در موقعیتی که تفاسیر اهل سنت ب_ه گ_رای_ش ه_ای علمی و اجتماعی افراطی روی آورده بودند و در فضایی که حوزه ها و مفسران شیعی نیز متاثر از روش برخی اهل سنت به علم گرایی و عرفان زدگی روی آورده بودند. المیزان افق روشنی در این فضا باز نموده، حوزه تفسیر را از پیرایه ها پالایش نموده، کژ راهه های خطر را ه_شدار دادند.
این روش در عین تفسیر قرآن به قرآن عترت را همدوش قرآن قرار می دهد و نیز از عل_وم در ع_رص_ه های گوناگون، هیئت، جنین شناسی، طبیعت شناسی و گیاه شناسی و ... بهره م_ی جوید. ای_ن روش در بهره وری از قرآن عقل و تدبر را همانند چراغ همواره به همراه دارد، نه همانند جمود اخباری به مفاد اخبار اکتفا می کند و نه عقل را میزان شریعت دانسته و دین را با آن می سنجد که عقل گرا باشد. و نه در تلاش است که آیات را با فرضیه های دانش بشری تطبیق نماید، که علم گرا باشد. بلکه در فهم دین و قرآن چراغ او عقل است که صراط را راهیابی کند و البته م_س_تقلات عقلی که با درک قاطع عقل می باشد نیز، مورد پذیرش این دیدگاه است.