پژوهشی در علوم قرآن صفحه 5

وحی یا آموزه الهی

اشاره

س_خ_ن در پ_ی_رام_ون وح_ی از ع_رص_ه گ_س_ت_رده ای ب_رخ_ودار اس_ت؛ در اب_ع_اد گ_ون_اگ_ون ت_ف_س_ی_ری، کلامی، فلسفی وحی مورد کاوش می باشد. همه آن بحث ها هماهنگ با م_وض_وع ع_ل_وم ق_رآن_ی ن_یستند. لیکن چون علوم قرآنی پیش نیاز تفسیر می باشد، شناخت برخی اب_ع_اد وح_ی ک_ه در ف_ه_م_یدن قرآن، مفسر را یاری می نماید بایسته است.

از این جهت روی کرد به مباحث وحی در علوم قرآن در زمینه های مفهوم وحی، حقیقت وحی ویژگی های وحی و امثال ای_ن ه_ا می باشد اما مطالبی چون امکان وحی، تجرد روح ان_س_ان و وی_ژگی های روح مجرد و مطالبی از این قبیل که بیشتر رنگ کلامی و یا فلسفی دارد؛ ارتباط آن چنانی با علوم قرآنی ندارند. در علوم قرآن تلاش برای شناخت ویژگی های وحی رسالی است، تا با بررسی ویژگی های وحی برخی شبهات در این رابطه پاسخ داده شود.

ب_رخی؛ بلکه بسیاری برای شناخت وحی و یا ویژگیهای آن تلاش می کنند مفهوم صحیح از واژه «وح_ی» ب_دس_ت آورن_د. به گمان این که اگر به این کار موفق شوند، شناخت صحیح از وحی حاصل م_ی شود. در صورتی که راه صحیح فهمیدن وحی زبان خود وحی یعنی قرآن است و قرآن حقیقت وحی را تبیین نکرده است، تنها خصوصیات این آموزه الهی را مطرح نموده است. در بیان ویژگی ها هم ت_ن_ه_ا «وحی» بهره نبرده است، بلکه قرآن از این حقیقت تعبیرات گوناگون نموده است. اگر ترجمه لغت راه گشا ب_اش_د ب_اید تمام