عوامل انحراف خواص از منظر قرآن کریم صفحه 61

امیر المومنین (ع) در رابطه با برخورد با گنه کاران می فرماید : اَدْنَی اِلْانْکارِ اَنْ تَلقی اَهْلَ الْمَعاصی بِوُجُوهٍ مَکْفَهِرَّهٍ(1)؛ پایین ترین مرتبه انکار آن است که با گناهکاران با چهره گرفته و خشم آلود برخورد کنی.

6-3-2-هجرت

خواص جامعه باید به رغم عمل به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر قیام نمایند و اگر سخنان و روش هایشان بازخوردی در جامعه نداشت اقدام به دوری گزیدن و هجرت نمایند ، حضرت ابراهیم (ع) با بت پرستان به مبارزه برخاست و بت های آنان را شکست و زمانیکه دید موعظه و امر به معروفش کار ساز نشد ، آن محل را ترک نموده و هجرت کرد.

وَأَعْتَزِلُکُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُواْ رَبِّی عَسَی أَلَّا أَکُونَ بِدُعَآءِ رَبِّی شَقِیّاً(2)؛ ومن از شما وآنچه غیر خدا می خوانید کناره گیری می کنم وپروردگارم را می خوانم، امیدوارم که در خواندن پروردگارم محروم (و بی پاسخ) نمانم.

7-3-2- تصمیم گیری به جا

یکی از وظایف و رسالت های خواص در برهه های حساس تصمیم گیری به موقع است ، اگر تصمیم گیری خواص در قبل و یا بعد باشد ، این تصمیم هیچ اثری نخواهد داشت ، برای مثال وقتی ساحران در میدان مبارزه با حضرت موسی(ع) سحر عجیب خود را پیش آوردند و با چشم خود دیدند که عصای موسی تبدیل به اژدهایی عظیم شد و همه آنها را بلعید ، باور کردند که این معجزه خدایی است. در اینجا بود که با شجاعت و در بهترین زمان ایمان خود را آشکار کردند:

فَأُلقِی السَّحَرَهُ سُجَّدَا قالُوا امَنّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسی(3)؛ پس (در همان میدان مبارزه) ساحران به سجده افتادند و گفتند ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم.

1- محمد بن حسن حر عاملی ، همان ، ص 413.
2- مریم (19) ، آیه 48.
3- طه (20) ، آیه 70.