عوامل انحراف خواص از منظر قرآن کریم صفحه 65

یکی از مهم ترین وظایف توده خواص یک جامعه برخورداری از صفت زهد و بی اعتنایی به دنیا است ، در فرهنگ اسلام زهد به این معنا نیست که انسان از مال و منال دنیوی برخوردار نباشد ، بلکه رکن اساسی و حقیقت زهد آن است که آدمی اسیر دنیا و مظاهر آن نگشته و در عین بهره مندی از آن، امیر و حاکم بر آن باشد؛ زهد دل کندن از دنیا و پرهیز از آمال و آرزوهایی است که تعلق به آنها انسان را زمین گیر میسازد. (1)

کسانی که به این صفت متصف هستند منشاء خیر و برکت فراوانی در جوامع هستند ، از کارهایی که مرتب ائمه اطهار (ع) مسلمین را از آن برحذر داشتند ، دنیا طلبی بوده است.

چیزی که انسان را از حق و خقیقت باز می دارد دنیا پرستی و دنیا دوستی است ، نمونه مهم تاریخی آن نیز دنیا پرستی مردم کوفه بوده که این عمل باعث شد ، چشم بر حقیقت بسته و با امام زمان خودشان رودرو ایستاده و به بی راهه کشیده شوند.

قرآن برای پرهیز از دنیا پرستی چنین هشدار می دهد : قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلیلٌ وَالاْخِرَهُ خَیْرٌلِمَنِ اتَّقی وَ لا تُظْلَمُونَ فَتیلاً(2)؛ ای پیامبر به مردم بگو که کامیابی دنیا اندک و آخرت برای پرهیزگاران بهتر است و به اندازه تارِ هسته خرمایی بر شما ستم نشود.

این گونه است که هرکس به ظواهر دنیوی توجه کند از حقیقت باز می ماند ، اما خواص می دانند که در این دنیا چیزی جز فنا و نابودی وجود ندارد و آنچه که مهم است بیان حقیقت است و جاودانگی در سرای دیگر.

13-3-2- پیروی از رهبر آگاه و شجاع

وجود رهبری آگاه و شجاع در جامعه ، موجب تاثیر پذیری خواص و حرکت حول محور این رهبر برای خواص خواهد بود ، وجود رهبر در یک جامعه موجب قوام و استحکام جامعه