پرتوی از دهه مهدویه صفحه 14

نسیان بر او راه نداشته باشد و این عقیده ی همه ی شیعیان است ، به جز آنان

که از راه صحیح منحرف شده اند .(1)

اعتقاد شیعه ی امامیه در مورد پیامبران و امامان این است که هرگز گناه

صغیره یا کبیره از آنها سر نزند ، چه پیش از نبوت یا بعد از آن .(2)

2 . نصّ :

شرط عصمت در امام ایجاب می کند که از سوی خداوند بالخصوص

« منصوص » باشد ، زیرا جز خداوند کسی از اسرار و مکنونات قلبی افراد

آگاه نیست .

امام سجاد  علیه السلام در این رابطه می فرماید :

اَلاِْمامُ مِنّا لا یَکُونُ اِلاّ مَعْصُوماً ، وَلَیْسَتِ الْعِصْمَهُ فی ظاهِرِ الْخِلْقَهِ

فَیُعْرَفَ بِها ، وَلِذلِکَ لا یَکُونُ اِلاّ مَنْصُوصاً ؛

امام از ما خاندان باید معصوم باشد ، نشانه ی معصوم بودن در ظاهر

خلقت نیست تا همگان آن را بازشناسند ، از این رهگذر باید

منصوص باشد .(3)

ضرورتِ عصمت امام از ضرورت نصّ از سوی خدا حکایت می کند ،

که تنها او واقف بر سرایر و ضمایر افراد می باشد ، از این رهگذر حق

انتخاب و گزینش به مردم داده نشده ، بلکه باید از سوی پروردگار نصب

1- [1] . شیخ مفید ، اوائل المقالات ، ص 35 .
2- [2] . علم الهدی ، تنزیه الأنبیاء ، ص 15 .
3- [3] . شیخ صدوق ، معانی الأخبار ، ص 132 .