- مقدمه مرکز 1
- اشاره 4
- بخش اوّل: آیات اعتقادی 4
- راه های خداشناسی 5
- توحید (و مراتب آن) 6
- شرک 9
- توسل 11
- شفاعت 13
- نام ها و صفات خدا 14
- عدل الهی 15
- حکمت خدا (دفع شبهه شرور) 16
- جبر و اختیار 17
- نبوت عامه (ویژگی های پیامبران) 18
- اهداف بعثت (وظایف پیامبران) 20
- نبوت خاصّه (پیامبر اسلام) 22
- قرآن 24
- امامت عامّه (ویژگی های امام) 26
- امام علی علیه السلام 28
- اهل بیت علیهم السلام در قرآن 30
- موسی و یهودیان 32
- عیسی و مسیحیان 34
- مرگ 37
- دلایل معاد 39
- نام های قیامت 41
- حوادث قبل از قیامت 43
- وصف قیامت 44
- دادگاه قیامت 46
- میزان 48
- بهشت و بهشتیان 49
- جهنّم و جهنّمیان 51
- اشاره 53
- بخش دوم: احکام و اخلاق 53
- نماز 54
- روزه 56
- حجّ 58
- جهاد 59
- خمس و زکات 61
- نذر، عهد و قسم 63
- کفّارات 64
- احکام خانواده 66
- ربا 68
- قرض الحسنه 70
- ارث 72
- طلاق 72
- نکاح 73
- حقوق زنان 75
- حرام ها 77
- حلال ها 78
- شراب و قمار 80
- اهمیت تعلیم و تربیت 81
- علم و عالم 82
- آداب اجتماعی 83
- آداب مجلس 84
- صله رحم 86
- ایثار 87
- آیین دوستی 88
- احسان 90
- استغفار 92
- توبه 94
- آثار تقوی 96
- توکّل 98
- صبر و استقامت 99
- عبادت و شب زنده داری 101
- اسراف و تبذیر 102
- ریا و خودنمایی 103
- تکبّر و خودستایی 105
- اوصاف پارسایان 107
- اوصاف منافقان 109
اهل بیت علیهم السلام در قرآن
دوستی اهل بیت علیهم السلام
(ذلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَهً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ) .
(شوری/ 23)
این است آنچه خداوند به بندگان خود، آنان که ایمان آوردند و کارهای نیک و شایسته کردند، نوید می دهد، بگو: بر این (رساندن پیام) هیچ مزدی از شما نمی خواهم مگر دوستی در باره ی خویشاوندان (نزدیکم) و هر که نیکویی ورزد او را در آن، نیکویی بیفزاییم، همانا خدا آمرزنده و سپاسدار است.
فضایل اهل بیت علیهم السلام
(فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ) . (آل عمران/ 61)
پس هر که با تو، پس از آن دانشی که به تو رسید، در باره او - عیسی یا آن حق - سیتزه و جدل کند، بگو: بیایید تا ما و شما پسران خویش و زنان خویش و خودمان را - کسی را که به منزله خودمان است - بخوانیم، آنگاه دعا و زاری کنیم و لعنت خدای را بر دروغگویان بگردانیم.
(یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً) . (انسان/ 8-7)
به نذر (خود) وفا می کنند و از روزی که بدی و سختی آن فراگیر است می ترسند. و طعام را با دوستی آن - با آنکه خود به آن - مایل تر و نیازمندترند - به بینوا و یتیم و