- مقدمه مرکز 1
- اشاره 4
- بخش اوّل: آیات اعتقادی 4
- راه های خداشناسی 5
- توحید (و مراتب آن) 6
- شرک 9
- توسل 11
- شفاعت 13
- نام ها و صفات خدا 14
- عدل الهی 15
- حکمت خدا (دفع شبهه شرور) 16
- جبر و اختیار 17
- نبوت عامه (ویژگی های پیامبران) 18
- اهداف بعثت (وظایف پیامبران) 20
- نبوت خاصّه (پیامبر اسلام) 22
- قرآن 24
- امامت عامّه (ویژگی های امام) 26
- امام علی علیه السلام 28
- اهل بیت علیهم السلام در قرآن 30
- موسی و یهودیان 32
- عیسی و مسیحیان 34
- مرگ 37
- دلایل معاد 39
- نام های قیامت 41
- حوادث قبل از قیامت 43
- وصف قیامت 44
- دادگاه قیامت 46
- میزان 48
- بهشت و بهشتیان 49
- جهنّم و جهنّمیان 51
- بخش دوم: احکام و اخلاق 53
- اشاره 53
- نماز 54
- روزه 56
- حجّ 58
- جهاد 59
- خمس و زکات 61
- نذر، عهد و قسم 63
- کفّارات 64
- احکام خانواده 66
- ربا 68
- قرض الحسنه 70
- طلاق 72
- ارث 72
- نکاح 73
- حقوق زنان 75
- حرام ها 77
- حلال ها 78
- شراب و قمار 80
- اهمیت تعلیم و تربیت 81
- علم و عالم 82
- آداب اجتماعی 83
- آداب مجلس 84
- صله رحم 86
- ایثار 87
- آیین دوستی 88
- احسان 90
- استغفار 92
- توبه 94
- آثار تقوی 96
- توکّل 98
- صبر و استقامت 99
- عبادت و شب زنده داری 101
- اسراف و تبذیر 102
- ریا و خودنمایی 103
- تکبّر و خودستایی 105
- اوصاف پارسایان 107
- اوصاف منافقان 109
استغفار
خدا آمرزنده است
(فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً) . (نوح / 10)
پس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او آمرزگار است.
(... وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَهٍ لِلنّاسِ عَلی ظُلْمِهِمْ...) . (رعد / 6)
... و همانا پروردگار تو برای مردم بر ستمکاریشان دارای آمرزش و مغفرت است...
(... إِنَّ رَبَّکَ واسِعُ الْمَغْفِرَهِ...) . (نجم / 32)
... همانا پروردگار تو فراخ آموزش است....
(وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِیماً) .
(نساء / 110)
و هر که کار بدی کند یا به خود ستم کند آنگاه از خدا آمرزش بخواهد خدا را آمرزگار و مهربان یابد.
استغفار عامل رفع عذاب
(وَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ) .
(انفال / 33)
و خدا بر آن نیست که آنان را عذاب کند در حالی که تو در میان ایشانی، و خدا عذاب کننده آنان نیست در حالی که آمرزش می خواهند.
بهشت پاداش استغفار کنندگان
(وَ الَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلی ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ أُولئِکَ جَزاؤُهُمْ مَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ...) . (آل عمران / 135-136)