ترجمه قرآن کریم استاد انصاریان صفحه 528

وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَی (45)

واوست که دو زوج نر وماده آفرید، (45)

مِن نُّطْفَهٍ إِذَا تُمْنَی (46)

از نطفه هنگامی که در رحم ریخته شود. (46)

وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَهَ الْأُخْرَی (47)

و پدید آوردن جهان دیگر بر عهده اوست، (47)

وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَی وَأَقْنَی (48)

و اوست که شما را توانگر کرد و سرمایه قابل ذخیره بخشید، (48)

وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَی (49)

و او پروردگار [ستاره] شِعری است، (49)

وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَی (50)

و اوست که قوم عاد نخستین را هلاک کرد، (50)

وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَی (51)

و [نیز] قوم ثمود را به طوری که [کسی از آنان را] باقی نگذاشت (51)

وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَی (52)

وقوم نوح را پیش تر [هلاک کرد]؛ زیرا آنان ستمکارتر و سرکش تر بودند (52)

وَالْمُؤْتَفِکَهَ أَهْوَی (53)

و شهرها [ی قوم لوط] را زیر و رو کرد و به زمین کوبید. (53)

فَغَشَّاهَا مَا غَشَّی (54)

پس [عذاب خدا] آنان را احاطه کرد آن مقدار که احاطه کرد. (54)

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکَ تَتَمَارَی (55)

پس [ای انسان!] در کدام یک از نعمت های پروردگارت تردید می کنی [که آیا از سوی خدا هست یا نیست؟!] (55)

هَذَا نَذِیرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَی (56)

این پیامبر [نیز] بیم دهنده ای از [زمره] بیم دهندگان پیشین است. (56)

أَزِفَتِ الْآزِفَهُ (57)

قیامت نزدیک شد. (57)

لَیْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ کَاشِفَهٌ (58)

کسی جز خدا برطرف کننده [سختی ها و هول و هراسش] نیست. (58)

أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ (59)

آیا از این سخن تعجب می کنید؟ (59)

وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ (60)

و [با چنین وضعی که دارید هنوز] می خندید و نمی گریید؟! (60)

وَأَنتُمْ سَامِدُونَ (61)

و همواره سرکشی می کنید و غافلانه به خوشی و خوشگذرانی مشغول هستید؟! (61)

فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا (62)

پس [با این وصف که قیامتی سنگین در پی دارید، بیایید] خدا را سجده کنید و بپرستید. (62)

سوره القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ (1)

قیامت بسیار نزدیک شد، و ماه از هم شکافت. (1)

وَإِن یَرَوْا آیَهً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ (2)

و اگر معجزه ای را ببینند، روی بگردانند و گویند: [این] جادویی همیشگی است! (2)

وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَکُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ (3)

و [قرآن، رسالت پیامبر و معجزه را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی خواهند دانست که قرآن و پیامبر بر حق است یا معبودانشان؟] (3)

وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ (4)

بی تردید آنچه از خبرها [ی گذشتگان] که [در آن] مایه بازداشتن [از کفر و شرک و گناهان] است برای آنان آمده است. (4)

حِکْمَهٌ بَالِغَهٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (5)

[این خبرها] پندی رساست، ولی هشدارها [به این ستمکاران لجوج] سودی نمی بخشد. (5)

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَی شَیْءٍ نُّکُرٍ (6)

بنابراین از آنان روی بگردان [و] روزی را [یاد کن] که آن دعوت کننده [یعنی اسرافیل] آنان را به امری بس دشوار و هولناک دعوت می کند. (6)